Hz. Ali (k.v.) şöyle buyurdu: “Âlimler, dâima mescitlerde bulunan oruçlulardan daha hayırlıdır. Bir âlim vefât ettiği zaman İslâm'da bir gedik açılır ki onu ancak ondan sonra gelecek bir başka âlim kapatabilir.”
Ebu'd-Derdâ (radıyallâhu anh) buyurdular:
“Bir mesele öğrenmek bana bir geceyi ibâdet ve zikirle ihyâ etmekten daha sevimlidir.”
“İlim öğreten ve öğrenen hayırda ortaktır.”
Hakîm Tirmizî (k.s.) buyurdu:
“Kalpler ölüdür, ilimle hayat bulur.
İlim de ölüdür, talep etmek ve öğrenmekle hayat bulur. Talep etmek (öğrenmek) zayıftır, çalışmakla kuvvetlenir. Çalışılsa da ilim örtülüdür, tam anlaşılmaz, ortaya çıkması müzâkere iledir.
Müzâkere ile ortaya çıksa da kısır ve neticesizdir. Neticesi ise amel iledir.
İlim ile amel birlikte olduğu zaman ebedî (nihayetsiz) mülk doğar.”
Ebu'l-Esvedi'd-Düelî (r.a.) şöyle buyurdu:
“İlimden daha şerefli bir şey yoktur. Sultanlar insanlara, âlimler ise sultanlara hükmederler.”
İbn-i Abbâs (r.anhümâ) buyurdular:
“Süleyman Aleyhisselam ilim, mal ve saltanat arasında muhayyer kılındı. İlmi tercih etti, ona ilimle beraber mal ve saltanat da verildi.”
“Gecenin bir kısmında ilim müzâkere etmek, tamamını ihyâ etmekten daha sevimlidir.”
İmâm-ı Şâfiî (r.a.) buyurdular: “İlmin şereflerinden birisi de, az da olsa ilim öğrenen huzurlu olur, kim de ilimden uzak durursa mahzûn olur.”
(Miftâhü's-Saâde)
*
Ebu'd-Derdâ (radıyallâhu anh) buyurdular:
“Bir mesele öğrenmek bana bir geceyi ibâdet ve zikirle ihyâ etmekten daha sevimlidir.”
“İlim öğreten ve öğrenen hayırda ortaktır.”
Hakîm Tirmizî (k.s.) buyurdu:
“Kalpler ölüdür, ilimle hayat bulur.
İlim de ölüdür, talep etmek ve öğrenmekle hayat bulur. Talep etmek (öğrenmek) zayıftır, çalışmakla kuvvetlenir. Çalışılsa da ilim örtülüdür, tam anlaşılmaz, ortaya çıkması müzâkere iledir.
Müzâkere ile ortaya çıksa da kısır ve neticesizdir. Neticesi ise amel iledir.
İlim ile amel birlikte olduğu zaman ebedî (nihayetsiz) mülk doğar.”
Ebu'l-Esvedi'd-Düelî (r.a.) şöyle buyurdu:
“İlimden daha şerefli bir şey yoktur. Sultanlar insanlara, âlimler ise sultanlara hükmederler.”
İbn-i Abbâs (r.anhümâ) buyurdular:
“Süleyman Aleyhisselam ilim, mal ve saltanat arasında muhayyer kılındı. İlmi tercih etti, ona ilimle beraber mal ve saltanat da verildi.”
“Gecenin bir kısmında ilim müzâkere etmek, tamamını ihyâ etmekten daha sevimlidir.”
İmâm-ı Şâfiî (r.a.) buyurdular: “İlmin şereflerinden birisi de, az da olsa ilim öğrenen huzurlu olur, kim de ilimden uzak durursa mahzûn olur.”
(Miftâhü's-Saâde)
*
