Doğru insanı ararken, doğru insan olmayı atlamayın..
Yavaş yavaş kış zamanına girdiğimizi gösteriyor sanırım bu sabah ki hava. Böyle buğulu ve kasfetli havaları pek sevmiyorum. Sanki bir yandan tüm kötülükler çevrede toplanmışta an kolluyormuş gibi, bir yandan da öyle sıkılmışki hava bu durumdan bizim ona yansıttığımızı oda bize yansıtıyormuş gibi.. Aslında ikiside birbirine benziyor.
Hep karşımıza gelen insanların güvenilir, sevgi dolu, belki biraz sorunlu ama içi dışı bir olup hep kendi gibi olan birisinin çıkmasını isteriz. Beklediğimiz kişi sizce böyle bir durumda kusursuzmudur? Gözlemlerime göre sanmıyorum. Bir pürüz hep çıkacaktır. Doğru olan da budur zaten. Karşınıza gelen kişinin doğru kişi olduğu yanılgısına hemen kapılmamanız gerekir. Aşık olabilirsiniz, çok seviyor olabilirsiniz eğer bu durum takıntı durumuysa zaten söylediklerimden bir şey anlamıyorsunuz demektir. Genede bir gözünüzü açık tutun. Onun değişeceğine bir şekilde inandırmayın kendinizi. Ancak o kendine inanırsa değişim gösterir. Onu kendi isteklerinize göre şekillendirmeyin. O zaman ne anlamı kalır ki?
Kendiniz gibi davrandığınıza emin olduğunuzda karşınızdaki bir insan bazı hareketlerinizden sıkılması durumunda verdiğiniz tepki ne olurdu? Sanırım konuşmamak olurdu. Sonuçta siz doğru olanı yapıyorsunuz ve o bunu anlamıyorsa sizi anlamıyor demektir değil mi? İşin farklı bir boyutundan bakalım.
Biz güvenilir biri olabiliriz, yalan söylemekten nefret ediyor olabiliriz, sinirli birisi olabiliriz, insanlara fazla tahammül edemiyor olabiliriz, bazen alttan almak yerine, sürekli üste çıkmaya çalışıp hep son sözü söyleyenin biz olmasını istiyor olabiliriz. Şimdi böyle bir durumda kendinizi yansıtmanız ne kadar doğru. Sadece düşünüyorum. Bu sizin karakteriniz evet. Oynamıyorsunuz safsınız, düşündüğünüzü söylüyor ve laylaylomluk birisi değilsiniz. Fakat hiç kendinize bir bakmazmısınız, karşıdaki sevdiğiniz biri neden böyle yapıyorsun dediğin de? Sizin için değişecek bir şeyiniz olmayabilir. Belkide hareketlerinizin çoğunda çok abartıyor ve katı düşünüyorsunuzdur.? Sizden kimse o huylarınızı bırakın demez. Dememeli..Sadece birazcık tavırlarda yumuşatma isteyebilirler. Böyle bir durumda ben böyleyim işine gelirse gibi bir tavır aldığınızda.. Boş zamanlarınızda neden hep yalnızım diye düşünmek oldukça abes bence. Hayatta bir neden sonuç ilişkisi var. Ve siz nedeni yaratıyorken, sonucu bu derece sorgulamak mantıksız bana kalırsa. Belkide neden sonucu hep yalnızlık olmalı ? diyebilirsiniz. O zaman sizi takmayan, haberiniz olmadığında sizi başkalarıyla aldatan, sizleyken bile birilerine fingirdeyen ama sözde sevgiliniz olan, size sürekli yalan söyleyip ayakta uyutan gibi birini bulursanız eminimki hayali bir mutluluğu yaşarsınız. Ama gerçeğini.. tadamayacaksınız. Sizi siz olarak seven biri elbet karşınıza çıkar. Sadece onlara katı olmayın. Biraz daha hareketlerinizi yumuşatın. Ona süslü kelimeler söylemenizi eminimki beklemez böyle birisi. Sadece kalbinizden gelen sözleri duymak ister. Ve siz ona bunu vermezseniz o nereden anlayabilir? Onun anladığı tek şey beni sadece kullanıyor galiba. Belkide sadece konuşmak için kullanıyor.Gerçekten sevse böylemi olur diyebilir.
Belkide sizin kalıbınız bu zamana kadar böyle bir sevgi yaşamaya müsade etmedi. Siz hep biraz otoriter ve şımarık büyümediniz. Karşınızdakinin tavrı sizi etkilemiş olabilir, ondan hoşlanıyor olabilirsiniz, seviyor olabilirsiniz, onunla zaman geçirmek istiyor olabilirsiniz. Siz kendiniz için çoğu şeyi kendinize rağmen başarıyor olarak görebilirsiniz ve bu sizi şaşırtabilir. Peki sizin düşündüğünüzü o nasıl düşünebilir? Siz göstermeden, hissettirmeden nasıl bilebilir? Mademki değişime açık birisi olarak hissediyorsunuz kendinizi o zaman çok şanslar verin hem kendinize hemde karşınızdaki kişiye. Hemen sıkılmayın. Hemen küsmeyin. Saçma şeylerle kırmayın hem kendinizi hemde onu. Belkide o sizi hiçkimsenin olmadığı kadar iyi anlamaya başlamıştır. Ve siz ona herkesmiş gibi davranarak hem kendinizi hemde onun sabrını boş yere tüketiyor olabilirsiniz.
Eğer çevrenizde sizi , siz olarak sevdiğini söyleyen insanlar varsa, onlara inanın. Eminimki öyledir. Fakat sizi siz olduğunuz için sevdiğini söylemeyip, diğerlerinden daha sabırlı bir şekilde sizin yanınızda duruyor ve kendi suçu olmadığı halde sizden özür dileyip gönlünüzü almaya çalışıyorsa.. Lütfen özür dilerken bile 'özür diledik ya daha ne uzatıyorsun ' gibi saçma laflar edip onları kendinizden uzaklaştırmayın. Çünkü böyle bir sonuçta belkide gerçek bir insanı göz göre göre kaybediyor olabilirsiniz.
-Alıntı
Yavaş yavaş kış zamanına girdiğimizi gösteriyor sanırım bu sabah ki hava. Böyle buğulu ve kasfetli havaları pek sevmiyorum. Sanki bir yandan tüm kötülükler çevrede toplanmışta an kolluyormuş gibi, bir yandan da öyle sıkılmışki hava bu durumdan bizim ona yansıttığımızı oda bize yansıtıyormuş gibi.. Aslında ikiside birbirine benziyor.
Hep karşımıza gelen insanların güvenilir, sevgi dolu, belki biraz sorunlu ama içi dışı bir olup hep kendi gibi olan birisinin çıkmasını isteriz. Beklediğimiz kişi sizce böyle bir durumda kusursuzmudur? Gözlemlerime göre sanmıyorum. Bir pürüz hep çıkacaktır. Doğru olan da budur zaten. Karşınıza gelen kişinin doğru kişi olduğu yanılgısına hemen kapılmamanız gerekir. Aşık olabilirsiniz, çok seviyor olabilirsiniz eğer bu durum takıntı durumuysa zaten söylediklerimden bir şey anlamıyorsunuz demektir. Genede bir gözünüzü açık tutun. Onun değişeceğine bir şekilde inandırmayın kendinizi. Ancak o kendine inanırsa değişim gösterir. Onu kendi isteklerinize göre şekillendirmeyin. O zaman ne anlamı kalır ki?
Kendiniz gibi davrandığınıza emin olduğunuzda karşınızdaki bir insan bazı hareketlerinizden sıkılması durumunda verdiğiniz tepki ne olurdu? Sanırım konuşmamak olurdu. Sonuçta siz doğru olanı yapıyorsunuz ve o bunu anlamıyorsa sizi anlamıyor demektir değil mi? İşin farklı bir boyutundan bakalım.
Biz güvenilir biri olabiliriz, yalan söylemekten nefret ediyor olabiliriz, sinirli birisi olabiliriz, insanlara fazla tahammül edemiyor olabiliriz, bazen alttan almak yerine, sürekli üste çıkmaya çalışıp hep son sözü söyleyenin biz olmasını istiyor olabiliriz. Şimdi böyle bir durumda kendinizi yansıtmanız ne kadar doğru. Sadece düşünüyorum. Bu sizin karakteriniz evet. Oynamıyorsunuz safsınız, düşündüğünüzü söylüyor ve laylaylomluk birisi değilsiniz. Fakat hiç kendinize bir bakmazmısınız, karşıdaki sevdiğiniz biri neden böyle yapıyorsun dediğin de? Sizin için değişecek bir şeyiniz olmayabilir. Belkide hareketlerinizin çoğunda çok abartıyor ve katı düşünüyorsunuzdur.? Sizden kimse o huylarınızı bırakın demez. Dememeli..Sadece birazcık tavırlarda yumuşatma isteyebilirler. Böyle bir durumda ben böyleyim işine gelirse gibi bir tavır aldığınızda.. Boş zamanlarınızda neden hep yalnızım diye düşünmek oldukça abes bence. Hayatta bir neden sonuç ilişkisi var. Ve siz nedeni yaratıyorken, sonucu bu derece sorgulamak mantıksız bana kalırsa. Belkide neden sonucu hep yalnızlık olmalı ? diyebilirsiniz. O zaman sizi takmayan, haberiniz olmadığında sizi başkalarıyla aldatan, sizleyken bile birilerine fingirdeyen ama sözde sevgiliniz olan, size sürekli yalan söyleyip ayakta uyutan gibi birini bulursanız eminimki hayali bir mutluluğu yaşarsınız. Ama gerçeğini.. tadamayacaksınız. Sizi siz olarak seven biri elbet karşınıza çıkar. Sadece onlara katı olmayın. Biraz daha hareketlerinizi yumuşatın. Ona süslü kelimeler söylemenizi eminimki beklemez böyle birisi. Sadece kalbinizden gelen sözleri duymak ister. Ve siz ona bunu vermezseniz o nereden anlayabilir? Onun anladığı tek şey beni sadece kullanıyor galiba. Belkide sadece konuşmak için kullanıyor.Gerçekten sevse böylemi olur diyebilir.
Belkide sizin kalıbınız bu zamana kadar böyle bir sevgi yaşamaya müsade etmedi. Siz hep biraz otoriter ve şımarık büyümediniz. Karşınızdakinin tavrı sizi etkilemiş olabilir, ondan hoşlanıyor olabilirsiniz, seviyor olabilirsiniz, onunla zaman geçirmek istiyor olabilirsiniz. Siz kendiniz için çoğu şeyi kendinize rağmen başarıyor olarak görebilirsiniz ve bu sizi şaşırtabilir. Peki sizin düşündüğünüzü o nasıl düşünebilir? Siz göstermeden, hissettirmeden nasıl bilebilir? Mademki değişime açık birisi olarak hissediyorsunuz kendinizi o zaman çok şanslar verin hem kendinize hemde karşınızdaki kişiye. Hemen sıkılmayın. Hemen küsmeyin. Saçma şeylerle kırmayın hem kendinizi hemde onu. Belkide o sizi hiçkimsenin olmadığı kadar iyi anlamaya başlamıştır. Ve siz ona herkesmiş gibi davranarak hem kendinizi hemde onun sabrını boş yere tüketiyor olabilirsiniz.
Eğer çevrenizde sizi , siz olarak sevdiğini söyleyen insanlar varsa, onlara inanın. Eminimki öyledir. Fakat sizi siz olduğunuz için sevdiğini söylemeyip, diğerlerinden daha sabırlı bir şekilde sizin yanınızda duruyor ve kendi suçu olmadığı halde sizden özür dileyip gönlünüzü almaya çalışıyorsa.. Lütfen özür dilerken bile 'özür diledik ya daha ne uzatıyorsun ' gibi saçma laflar edip onları kendinizden uzaklaştırmayın. Çünkü böyle bir sonuçta belkide gerçek bir insanı göz göre göre kaybediyor olabilirsiniz.
-Alıntı