FÂİZ:
Ödünç vermekte rehnde (ipotek yâni ödenecek mal karşılığı olarak bir malı
alacaklıda veya başka âdil bir kimsede emânet bırakmada) ve alış-verişte alıcıdan veya vericiden birinin ötekine karşılıksız vermesi şart edilen fazla mal para veya menfaa t. Ribâ.
(Bkz. Ribâ)
Allahü teâlâ âyet-i kerîmelerde meâlen buyurdu ki:
Fâiz yiyenler kıyâmet günü mezarlarından sar'a hastası gibi perişân kalkacaklardır.
(Bekara sûresi: 275)
Allahü teâlâ fâiz alan ve verenlerin mallarının hepsini yok eder. İzini eserini de bırakmaz.
Zekât verenlerin malını elbette artırır.
(Bekara sûresi: 276)
Receb'in ilk Cumâ gecesini ihyâ edene (ibâdetle geçirene) Allahü teâlâ kabir azâbı yapmaz.
Duâlarını kabûl eder. Yalnız yedi kimseyi affetmez ve duâlarını kabûl etmez: Fâiz alan veya veren müslümanları aşağı görenanasına-babasına eziyet eden karşı gelen çocuk müslüman olan ve dînin emirlerine uyan kocasını dinlemeyen kadın şarkı ve çalgıcılığı san'at edinenler livâta ve zinâ edenler beş vakit namazı kılmayanlar.
(Hadîs-i şerîf-Riyâd-ün-Nâsihîn)
Daha fazlasını ödemesi şartı ile ödünç vermek fâizdir. Yâni böyle olan sözleşme haramdır.
Haram anlaşma ile ele geçen malın hepsi haram olur. Meselâ on iki kile ödemesi şartı ile on kile buğday ödünç verilse alınan on iki kilenin hepsi haram olur. Fâiz ile ödünç vermek ve almak haram olduğu Kur'ân-ı kerîmde açık olarak bildirilmiştir...
(İmâm-ı Rabbânî)
İsrâfın yâni malı dînin uygun görmediği yerlere dağıtmanın kötülüğünü gösteren delillerden biri de fâizin haram olmasıdır. Fâiz alıp vermek büyük günâhtır. Fâizin haram olmasının sebebi insanların malını alış-veriş yaparken ziyân olmaktan korumakt ır.
(İmâm-ı Birgivî)
Son nefeste îmânsız gitmeye sebeb olan şeylerden biri de fâiz alıp vermektir.
(Hamzâ Efendi)
Fâiz yalnız İslâmiyet'te değil semâvî dinlerin yâni daha önce gönderilen hak dinlerin hepsinde haram idi.
Fâizin azı da çoğu da haramdır. En büyük günâhlardandır.
(Muhammed Rebhâmî)
Her menfaat getiren borç fâizdir.
(Alâeddîn Haskefî)
Ödünç vermekte rehnde (ipotek yâni ödenecek mal karşılığı olarak bir malı
alacaklıda veya başka âdil bir kimsede emânet bırakmada) ve alış-verişte alıcıdan veya vericiden birinin ötekine karşılıksız vermesi şart edilen fazla mal para veya menfaa t. Ribâ.
(Bkz. Ribâ)
Allahü teâlâ âyet-i kerîmelerde meâlen buyurdu ki:
Fâiz yiyenler kıyâmet günü mezarlarından sar'a hastası gibi perişân kalkacaklardır.
(Bekara sûresi: 275)
Allahü teâlâ fâiz alan ve verenlerin mallarının hepsini yok eder. İzini eserini de bırakmaz.
Zekât verenlerin malını elbette artırır.
(Bekara sûresi: 276)
Receb'in ilk Cumâ gecesini ihyâ edene (ibâdetle geçirene) Allahü teâlâ kabir azâbı yapmaz.
Duâlarını kabûl eder. Yalnız yedi kimseyi affetmez ve duâlarını kabûl etmez: Fâiz alan veya veren müslümanları aşağı görenanasına-babasına eziyet eden karşı gelen çocuk müslüman olan ve dînin emirlerine uyan kocasını dinlemeyen kadın şarkı ve çalgıcılığı san'at edinenler livâta ve zinâ edenler beş vakit namazı kılmayanlar.
(Hadîs-i şerîf-Riyâd-ün-Nâsihîn)
Daha fazlasını ödemesi şartı ile ödünç vermek fâizdir. Yâni böyle olan sözleşme haramdır.
Haram anlaşma ile ele geçen malın hepsi haram olur. Meselâ on iki kile ödemesi şartı ile on kile buğday ödünç verilse alınan on iki kilenin hepsi haram olur. Fâiz ile ödünç vermek ve almak haram olduğu Kur'ân-ı kerîmde açık olarak bildirilmiştir...
(İmâm-ı Rabbânî)
İsrâfın yâni malı dînin uygun görmediği yerlere dağıtmanın kötülüğünü gösteren delillerden biri de fâizin haram olmasıdır. Fâiz alıp vermek büyük günâhtır. Fâizin haram olmasının sebebi insanların malını alış-veriş yaparken ziyân olmaktan korumakt ır.
(İmâm-ı Birgivî)
Son nefeste îmânsız gitmeye sebeb olan şeylerden biri de fâiz alıp vermektir.
(Hamzâ Efendi)
Fâiz yalnız İslâmiyet'te değil semâvî dinlerin yâni daha önce gönderilen hak dinlerin hepsinde haram idi.
Fâizin azı da çoğu da haramdır. En büyük günâhlardandır.
(Muhammed Rebhâmî)
Her menfaat getiren borç fâizdir.
(Alâeddîn Haskefî)
