Tüm dünya insanlığı bağlamında söylüyorum, kimse kusura bakmasın, insanlık ailesi olarak biz dindar falan değiliz. Bizim dindarlığımız bir aldatmacadan başka bir şey değildir. Biz insanlar müşrikleriz. Her boyutta mutlak netlikte ispat ederim. İspat etmeme müsaade var mı? Gerçekten, günahımızı, sarahaten, tüm teferruatıyla öğrenmeye cesaretimiz var mı? Hayır, bunu istemiyoruz. Ağır mı geldi? Biraz daha ağırlaşsın, evet müşrikiz, kesinlikle müşrikiz. Aslında insan falan da değiliz, çünkü henüz o aşamaya gelebilmiş değiliz, hala beşer düzeyinde debeleniyoruz. Zira insan olsaydık, bu dünyayla uyumlu olmamız kabil-i mümkün olmazdı, bu dünyaya alışamazdık, dahası müşrik olmazdık. Dünyanın neresinde olursa olsun, Tanrı’ya inandıklarını söyleyenler yalancıdırlar, çünkü inanmıyorlar, inanıyormuş gibi yapıyorlar, bakınız inanmadıklarını da bilmiyorlar, inandıklarını sanıyorlar. Nasıllığını izah ettiğinizde de en büyük düşman oluyorsunuz. Çünkü biz gerçeğe düşmanız, bu yüzden gerçeği söyleyene düşmanız. Düşman olunmayacağına söz verilirse nasıllığını en sarih kelimelerle izah ve izhar edebilirim. Tanrı’yı biliyorsak, tanıyorsak ve O’na inanıyorsak, O’na ortak koşmamız kabil midir? Peki, koşuyor muyuz? Koşmadığımıza dair tek bir hüccetimiz var mıdır, gösterebilir miyiz? Ben emperyalizmi izah ettiğimde karşımda bir düşman ordusuyla karşı karşıya kalıyorsam, kimse bana Tanrı’ya inanıldığından söz edemez. İzah etmekle müşahhas olarak izhar etmek kabil olmaz. Müşahhas olarak izhar ettiğinizde ise varlığınızdan söz etmek kabil olmuyor. Ama biz Tanrı’ya inanıyoruz öyle mi? Tanrı’yı bildiğimizi, tanıdığımızı, O’na inandığımızı, O’na ram olduğumuzu söyleyeceğiz ama O’nun söylediği hiçbir şeyi yapmayacağız, hatta söylediklerinin mutlak zıttını yapacaz yani dolayısıyla O’nun söyledikleriyle dalga geçeceğiz ama O’na inanmış olacağız öyle mi? Hadi ordan sahtekâr insanlık. Tanrı’ya inansaydık, O’nun bahsettiği hesabı gerçekten bilseydik, yaptığımız pislikleri ve kötülükleri yapabilir, temizleneceğimize, kir denizinde yüzmeye devam edebilir miydik? Bile isteye acıya boğuyoruz dünyayı hem de umarsızca yapıyoruz bunu. Hiç hesabı aklımıza getiriyor muyuz bunu yaparken? Bilakis böyle yaşayarak ve yaşadığımızı iyi sanarak ödüllendirileceğimizi bile düşünüyoruz. Biz, inanıyormuş gibi görünen ama inanmayan ve inanmakla inanmamak arasında debelenen ama buradan da dünyanın keyfini çıkarmaya çalışan asalaklarız, riyakârlarız, düzenbazlarız, en kapsamlı ifadesiyle müşrikleriz.