Sevmek neydi bilmediğim zamanlarda. Annem yada babam öğretmedi bana sevmenin rengini. Kimse bir renk söylemeyince, ben de maviye boyadım herşeyi. Mavi önlüklü çocuklar yaptım. Önlüklerim siyahtı oysa o zamanlar. İnatla mavi evler çizdim. En çok mavi kalemim biterdi benim. Belkide sadece maviydi kalemim. Hiç bulaştırmadım karalamadım bu rengi. Mavi yi sevdim bir zamanlar. Hayaller kurardım mesela; mavi bisiklet, mavi araba. Mavi sular. Şimdi binlerce mavi kalem bulabilirim. Rengini yitirmeseydi sevgi. Gene boyardım herşeyi maviye... Çocuk aklı işte... Önce rengi açıldı. Sonra beyaz oldu. Beyaz kirlendi siyaha döndü...
Kitaplar yazacaktım senin için. 32 Dile çevirilip. Aşkın tarifi olacaktı. Mutsuz aşıkların başucu kitabı. Nasılda sevmiş, o kadının yerinde olmalıydım diye homurdanacaklar.-dı
Kuşlara sorsam aşk ne sizin lisanınızda. Kanatlarımdan süzülen rüzgar mı derdi acaba. Toprağa sorsam, bana tutunan kökler mi derdi! Bana sorma, ben kaybettim inancımı
üzgün
Kitaplar yazacaktım senin için. 32 Dile çevirilip. Aşkın tarifi olacaktı. Mutsuz aşıkların başucu kitabı. Nasılda sevmiş, o kadının yerinde olmalıydım diye homurdanacaklar.-dı
Kuşlara sorsam aşk ne sizin lisanınızda. Kanatlarımdan süzülen rüzgar mı derdi acaba. Toprağa sorsam, bana tutunan kökler mi derdi! Bana sorma, ben kaybettim inancımı
üzgün
