Sakın hemen yargılamayın. Önce vicdanınızla ve aklınızla dinleyin, ondan sonra vurun vuracaksanız. Gerçekten anlayamıyorum. Yemin ederim şok içindeyim. Ya bir devlet kendi evlatlarını göz göre göre köpeklere kurban verir mi? Hayır kurbanlardan biri ben de olabilirim. Ne olacak o vakit? O vakit umarsızca söyleyeceklerimi kaldırabilecek olan var mı? Hayır yani acıyı yaşayan çekinir mi, korkar mı? Kimden, niçin korkacak? Yani köpeklere çözüm bulamayan devlet, acımı haykırdım diye öldürecek mi beni? Dede Korkut hikayelerindeki Tepegöz’e insanların kurban olarak sunulması gibi bir şey bu ya. Böyle olmaz, olamaz ya. Bu ne biçim iş gerçekten? Yani bu böyle sürüp gidecek mi? Köpekler her gün bir insanı yiyecekler mi? Bugün bir çocuk, yarın bir öğretmen, birgün bir yaşlı, her gün böyle mi olacak? Daha bugün emekli bir öğretmeni öldürdü köpekler. Gerçekten böyle sürüp gidecek mi bu? Ya bir devlet bu işe çözüm bulamaz mı? Hakikaten aciz mi bu kadar? Bu işe bir an evvel behemehal çözüm bulunmalıdır. Yemin ederim bulunmalıdır ya. Valla billa talla böyle olmaz ya. Yemin ederim kafayı yiyecem ya. Her gün bir insan ölür mü ya, köpek yüzünden? İnsan canı bu kadar ucuz ve önemsiz mi ya? Lütfen insanı yaşatalım, behemehal yaşatalım. İnsan ölümlerine ses çıkarmayıp, hayvan ölümlerini kutsayanlara inat gerekirse. Hayır asla ve kata hayvanlar ölmesin ama insanlarda yaşasınlar lütfen. Yoksa akılsız, çaresiz, dilsiz varlıklar yüzdendir nice güzellikler. Biz insan da ölmesin diyoruz. Ya yemin ederim inanılır gibi değil ya. Şaka gibi ya, handiyse her gün bir insan köpeklerce öldürülüyor ya göz göre göre ya, bu gerçekten inanılır gibi değil. İnsan ölürse, devlet olur mu? Aşağıdaki sözü analiz edelim lütfen.
‘’Bir ülkeyi tanımak istiyorsanız, o ülkede insanların nasıl öldüğüne bakın.’’ Albert Camus
‘’Bir ülkeyi tanımak istiyorsanız, o ülkede insanların nasıl öldüğüne bakın.’’ Albert Camus
