Suskunluk

Hep sus hep sus nereye kadar. Küçük şeyler bile büyük şeylerin bahanesi olabiliyor. İnsanlar hep çıkarları kadar seni sever hep istedikleri olmak zorunda olmayınca başına çıkışır bağırmaya çağırmaya başlar. Yine de haksız olan sensindir. Yani kısacası hayata karşı vesselam diyip önüne yoluna devam edeceksin. Hayatın özgürlüğün kısatlansa da sabretsende kimsemin gözünün önüne gelmez anca çektiğin sıkıntılar anca kendi içine oturur o yüzden fazla takmayacaksın düşünmeyeceksin. Kendini düşünüp ona göre karar vereceksin sen kendi iyiliğinden başkası iyiliğini istemez. Nasıl mutlu oluyorsan öyle kal. Paran olsun olmasın mutlu olduğun yerde ol her zaman. Herkesle iyi olucaksın diye bişey yok. Bazen bazı insanlardan vazgeçmek gerekir belki böylesi daha hayırlıdır.

Kimse vazgeçilmez değildir...