Oruç Aruoba - Gündüz Yarasaları

Gündüz Yarasalari


I

Neyiz ki biz?
Ilk isinlari görünüce günesin, Kapariz tepenin gözkapaklarini-
Çam degiliz ki kollarimiz açik,
Ürpererek karsilayalim donuk isigi.
Gölgeler kisalinca çikariz ortaya,
Açikliktir, aydinliktir aradiüimiz,
Parlaklikta bulur gücünü görsümüz.
Tanimayiz alacakaranligi delen,
Tepelerin arasindan seçen bakisi.
Kör olmus isiktan gözlerimiz.
Gündüz yarasalariyiz biz

II

Geceyi düsleriz gündüzken,
Geceyken de gündüzü
Yitirebileceklerimiz yitiktir
Onlardan uzaktayken ama
Özleriz döneriz yeniden
Yitirmeden
Yitirebileceklerimizi
Yitiremediklerimize.
Yitirebilirdik, deriz;
Ama yalnizca bir fiil çekimi bu-
tutsakliklara baglamisiz özgürlügümüzü.
Gündüz yarasalariyiz biz.

III

Saglamdir düsünce temellerimiz,
Ama altlarinda kist vardir, sonra kum-
Dururuz gerçi, sapasaglam, kalin
Tastan duvarlarimizla dimdik
Ayakta; ama biraz su, biraz sizinti
Kaydirir temellerimizi hemen.
Duyariz yerçekimini hemen,
Titreriz. Simsiki, gergin
Baglar vardir
Düsüncelerimizi ayakta tutan, ama,
Ya temelsizse temeli
Bütün bu baglari
Baglayan
Bagin
Baglantisizca baglariz baglarimizi

Oruç Aruoba

Teşekkürler.