Organik gübre; bitki besin maddelerini bünyesinde organik bileşenler halinde bulunduran ve toprağın fiziksel – kimyasal yapısını düzelterek bitki besin maddelerinin alımını kolaylaştıran, canlılara ait atıklardan hazırlanan gübredir.
Organik gübre, sentetik gübre kullanımıyla toprakta oluşan olumsuz etkiyi düzeltmek ve toprağın verimini artırmak için önemli bir araçtır. Kimyasal gübrelerin kullanımı zamanla toprakların çoraklaşmasına sebep oldu. Organik tarım, doğal dengeyi bozan bu olumsuz yöntemlere son vererek, insana ve çevreye dost bir üretim yaklaşımını içermektedir.
Organik gübre çeşitleri 4 ana başlıkta toplanmaktadır.
Leonardit kaynaklı organik gübre:
Leonardit Hümik + Fulvik asit içeren bir toprak düzenleyicidir. Ph düşürür. Bitki besin elementlerinin alınımı kolaylaştırır. Gübre kullanımını %30 düşürerek yüksek verim sağlar.
İçerisinde kükürt, demir, çinko gibi elementlerinde bulunduğu leonardit kaynaklı gübreler tercih edilmelidir.
Hayvan gübresi:
Büyükbaş hayvanların dışkılarının kurutularak yakılmasıyla elde edilen gübrelerdir. İçeriğinde nem miktarı fazla olduğundan soğuk gübre de denilmektedir.
Hayvan gübreleri 4 yık yakılmadan kullanıldığında toprağın çoraklaşmasına sebep olabilir. Bu sebeple en az 4 yıl yanmış ve beklemiş hayvan gübresi kullanılması önerilir.
Yeşil gübreleme:
Toprağa ekilen bitki yeşillendikten sonra toprak işlenerek çıkan bitki toprakla karıştırılır. Bu gübreleme yöntemine yeşil gübreleme denir.
Bahçelerde ağaç aralarına dikilen mercimek, soya gibi bitkilerin yeşilken toprağa karıştırılması ile toprak organik maddece zenginleşir. Fakat bu yöntem Ph seviyesinin yüksekliğini düşürmede yardımcı olmaz.
Tavuk Gübresi:
İçerisinde belli oranda organik madde bulunmaktadır. Herhangi bir toprak dengeleyicisi olarak kullanılmaz. Sadece topraktaki organik madde eksikliğini belli ölçüde gidermeye yardımcı olur.
