Ben Seni ;
Ben Seni Hep ; Sevgiyle Okudum,
Sevdayla Okudum,
Özlemle Okudum,
Tutkuyla Okudum....
Yüzünden Geçen Dalgalardan Okudum.
Ellerindeki Avuç İçi Çizgilerini Okudum.
Gözlerine Şefkat Okudum.
Yüreğinde Merhamet Okudum.
Kalbinde Vicdan Okudum....
Okudum İşte Yar...
Okudum da Herşey Okunmazmış...
Çok Geç Anladım Yar...
Benim İçim Dünya Neydiki Yar;
Benim Sana Yaptığım Kubbe Yanında...
Kolaydır İnanmak Kadar İnanmamak da..
Ya İnsanın İnançlarını Yıkmak,
Bu Kadarmı Kolaydı...
Ama Kolay Olmamalıydı ;
Bir İnsanın ;
Ömrünün , Yüreğinin , Duygularının,
Hislerinin Ve Yarınlarının Hiçe Sayılıp,
Hunharca Acımasızca ve Zalimce,
Paramparça Edilip , Kenara Atılması,
Bu Kadar Kolay Olmamalıydı....
Peki Bunların Bedeli Olmuyacakmı...
Yar;
Alsan Eline Hançeri ;
Tüm Bedenime ; Kanlar İçinde Kalana Dek;
Kazısaydın Acımasızlığını Vicdansızlığını,
Kanattığın Her Yaranın Altına da ;
Adının Baş Harfiyle İmza'nı Bassaydın,
Gün Olurdu İzi Kalırdı Ama,
Sızısı Kalmazdı...
Yürekte Açtığın Yaraların ;
Ne Sızı'sı Dinmek Biliyor,
Ne de Kabuklanacak Zamana Sığmıyor...
Kapanmasını Bilmeyen İçime İçime İşleyen;
Koca Bir Yarasın İçimde.
Elbet Birgün;
Ödersin Bunların Bedelini...
Nasıl Bir Yara Açtıysan Gönlümde Ömrümde ;
Günler Günleri Devirse de ,
Aylar Ayları Kovalasa da;
Ne Sızısı Dinmek Bildi Ne Ağrısı...
Merhem'i Olmayan Yaramla Kaldım
Ömrümle Birbaşıma...
Ey Yar ;
Gün Ola , Devran Döne ,
Bu Ömür Elbet Bite,
Harap Edilmiş Bu Gönlün Ahiri Var ,
Ahir Zamanı ; Hakkı Hesabı Kitabı Var...
Taşıyamazsın O Gönlün, O Ömrün Bedelini,
Sorar Sana Hak'kın Sahibi ;
Yaşattıklarının Bedelini...
Ben Seni Hep ; Sevgiyle Okudum,
Sevdayla Okudum,
Özlemle Okudum,
Tutkuyla Okudum....
Yüzünden Geçen Dalgalardan Okudum.
Ellerindeki Avuç İçi Çizgilerini Okudum.
Gözlerine Şefkat Okudum.
Yüreğinde Merhamet Okudum.
Kalbinde Vicdan Okudum....
Okudum İşte Yar...
Okudum da Herşey Okunmazmış...
Çok Geç Anladım Yar...
Benim İçim Dünya Neydiki Yar;
Benim Sana Yaptığım Kubbe Yanında...
Kolaydır İnanmak Kadar İnanmamak da..
Ya İnsanın İnançlarını Yıkmak,
Bu Kadarmı Kolaydı...
Ama Kolay Olmamalıydı ;
Bir İnsanın ;
Ömrünün , Yüreğinin , Duygularının,
Hislerinin Ve Yarınlarının Hiçe Sayılıp,
Hunharca Acımasızca ve Zalimce,
Paramparça Edilip , Kenara Atılması,
Bu Kadar Kolay Olmamalıydı....
Peki Bunların Bedeli Olmuyacakmı...
Yar;
Alsan Eline Hançeri ;
Tüm Bedenime ; Kanlar İçinde Kalana Dek;
Kazısaydın Acımasızlığını Vicdansızlığını,
Kanattığın Her Yaranın Altına da ;
Adının Baş Harfiyle İmza'nı Bassaydın,
Gün Olurdu İzi Kalırdı Ama,
Sızısı Kalmazdı...
Yürekte Açtığın Yaraların ;
Ne Sızı'sı Dinmek Biliyor,
Ne de Kabuklanacak Zamana Sığmıyor...
Kapanmasını Bilmeyen İçime İçime İşleyen;
Koca Bir Yarasın İçimde.
Elbet Birgün;
Ödersin Bunların Bedelini...
Nasıl Bir Yara Açtıysan Gönlümde Ömrümde ;
Günler Günleri Devirse de ,
Aylar Ayları Kovalasa da;
Ne Sızısı Dinmek Bildi Ne Ağrısı...
Merhem'i Olmayan Yaramla Kaldım
Ömrümle Birbaşıma...
Ey Yar ;
Gün Ola , Devran Döne ,
Bu Ömür Elbet Bite,
Harap Edilmiş Bu Gönlün Ahiri Var ,
Ahir Zamanı ; Hakkı Hesabı Kitabı Var...
Taşıyamazsın O Gönlün, O Ömrün Bedelini,
Sorar Sana Hak'kın Sahibi ;
Yaşattıklarının Bedelini...
