Hatay ili Arsus ilçe müftüsü Mehmet Çınar’ın kalp krizi geçirip vefat etmeden bir kaç gün önce arkadaşlarıyla paylaştığı ölümle ilgili mesajı:
-Ey Ölüm! Habersiz Geleceksin Bir Gün Biliyorum… Kapı çalmadan gireceksin içeri. Elimde işim, ocakta aşım, gözümde yaşıma bakmadan geleceksin.
Ne haber vereceksin, ne davet edilmeyi bekleyeceksin. Dünya halen içindeyken, heveslerim zirvedeyken, hiç bir işim bitmemişken geleceksin. Hazırlığım yok, umutlarım çokken, belki aç, belki tok geleceksin.
Biraz bekle, biraz dur, biraz geç kal diyemeden.
Bir şeyler alamadan yanıma. Yalnız kalınca bir kabirde neler gerekir, onları dolduramadan valize, kimseyle vedalaşmadan.
Son taksitleri yatıramadan, oğlumu son kez göremeden, kızımı öpemeden, son sözlerimi diyemeden geleceksin. İzin bile almadan, müsait misin diye sormadan.
Yaşa başa bakmadan, son lokmayı yutmadan geleceksin. anaları evlatsız, evlatları anasız, yiğitleri yarsız bırakan sensin.
Gülüşleri yarım, sızıları derin bakan sensin. Her yeni ölümle hayatın yalanlığını anlatan sensin.
Ey ölüm kapıyı en çok çalan ama hiç beklenmeyensin. Davetliler arasında bulunmayansın.
En çok görünen fakat hiç hatırlanmayansın. Hayallerim sensiz, planlarım sensiz. Sensiz kalemim, kağıdım, sensiz ekmeğim, aşım.
Biliyorum habersiz geleceksin bir gün. Her şeye rağmen, tüm unutulmuşluklara, tüm aldanmışlıklara rağmen geleceksin. Yarım olan,tam olan neyim varsa alıp gideceksin.
Kimseye bildirmeden en sessiz halinle geleceksin ama giderken nice fırtınalar bırakacaksın ardında.
Ansızın geleceksin bir gün, en güzel azalarımı çürütmek için, en tatlı varlığımı eritmek için geleceksin.
Yanıma yalnızlığı vererek, bütün pişmanlıkları önüme sererek geleceksin ve ey ölüm, nasıl gelirsen gel ömrümüzün en hayırlısı ömrümüzün sonu olsun.
Amellerimizin en hayırlısı son amelimiz olsun. Günlerimizin en hayırlısı Rab bul alemine kavuştuğumuz gün olsun. Amin.
-Ey Ölüm! Habersiz Geleceksin Bir Gün Biliyorum… Kapı çalmadan gireceksin içeri. Elimde işim, ocakta aşım, gözümde yaşıma bakmadan geleceksin.
Ne haber vereceksin, ne davet edilmeyi bekleyeceksin. Dünya halen içindeyken, heveslerim zirvedeyken, hiç bir işim bitmemişken geleceksin. Hazırlığım yok, umutlarım çokken, belki aç, belki tok geleceksin.
Biraz bekle, biraz dur, biraz geç kal diyemeden.
Bir şeyler alamadan yanıma. Yalnız kalınca bir kabirde neler gerekir, onları dolduramadan valize, kimseyle vedalaşmadan.
Son taksitleri yatıramadan, oğlumu son kez göremeden, kızımı öpemeden, son sözlerimi diyemeden geleceksin. İzin bile almadan, müsait misin diye sormadan.
Yaşa başa bakmadan, son lokmayı yutmadan geleceksin. anaları evlatsız, evlatları anasız, yiğitleri yarsız bırakan sensin.
Gülüşleri yarım, sızıları derin bakan sensin. Her yeni ölümle hayatın yalanlığını anlatan sensin.
Ey ölüm kapıyı en çok çalan ama hiç beklenmeyensin. Davetliler arasında bulunmayansın.
En çok görünen fakat hiç hatırlanmayansın. Hayallerim sensiz, planlarım sensiz. Sensiz kalemim, kağıdım, sensiz ekmeğim, aşım.
Biliyorum habersiz geleceksin bir gün. Her şeye rağmen, tüm unutulmuşluklara, tüm aldanmışlıklara rağmen geleceksin. Yarım olan,tam olan neyim varsa alıp gideceksin.
Kimseye bildirmeden en sessiz halinle geleceksin ama giderken nice fırtınalar bırakacaksın ardında.
Ansızın geleceksin bir gün, en güzel azalarımı çürütmek için, en tatlı varlığımı eritmek için geleceksin.
Yanıma yalnızlığı vererek, bütün pişmanlıkları önüme sererek geleceksin ve ey ölüm, nasıl gelirsen gel ömrümüzün en hayırlısı ömrümüzün sonu olsun.
Amellerimizin en hayırlısı son amelimiz olsun. Günlerimizin en hayırlısı Rab bul alemine kavuştuğumuz gün olsun. Amin.