(Sevgiliye Mektup)
Ölüyorum gülüm!
Gün be gün solduruyorum,
Bir güle benzettiğin ömrümü
Tıpkı yirmi dört saatlik bir ömrün
Son nefeslerini almak gibi.
Öleceğini bilmesi ne zordur bir insanın
Daha anlamadan varlığın içinde varlığını
Yok olması ne garip…
Hep bunları düşünerek geçiriyorum sayılı dakikalarımı
Ölmek koyuyor ama;
Ardımda bırakacaklarım, gözü yaşlı ağlayacaklarım geldikçe aklıma
Daha bir darlanıyor ruhum…
Ölüm fikri altı okka koyuyorsa
Sen ve anacığımı bırakmak yedi okka…
Çok zor be gülüm!
Keşke burada yanı başımda olsaydın da
Dizlerine dayasaydım ağırlıktan kaldıramadığım başımı
Tutup buz kesmiş ellerimden güç verseydin.
En iyisi hiç olmamandı aslında.
O vakit ölmek daha kolay gelir
Yaşamak fikri olmazdı aklımda…
Ölüyorum gülüm!
Gün be gün solduruyorum,
Bir güle benzettiğin ömrümü
Tıpkı yirmi dört saatlik bir ömrün
Son nefeslerini almak gibi.
Öleceğini bilmesi ne zordur bir insanın
Daha anlamadan varlığın içinde varlığını
Yok olması ne garip…
Hep bunları düşünerek geçiriyorum sayılı dakikalarımı
Ölmek koyuyor ama;
Ardımda bırakacaklarım, gözü yaşlı ağlayacaklarım geldikçe aklıma
Daha bir darlanıyor ruhum…
Ölüm fikri altı okka koyuyorsa
Sen ve anacığımı bırakmak yedi okka…
Çok zor be gülüm!
Keşke burada yanı başımda olsaydın da
Dizlerine dayasaydım ağırlıktan kaldıramadığım başımı
Tutup buz kesmiş ellerimden güç verseydin.
En iyisi hiç olmamandı aslında.
O vakit ölmek daha kolay gelir
Yaşamak fikri olmazdı aklımda…
