Kerem ile Aslı
Kerem ile Aslı, 16. yüzyıl halk edebiyatı ürünü. Albanya, Anadolu, Azerbaycan, Ermenistan bölgelerinde anlatılmaktadır.
Konusu
Bir zamanlar yaşlı bir İsfahan Padişahı, mirasını bırakacak bir erkek evladı olmadığı için üzülmektedir. Padişahın “Keşiş” diye hitap ettikleri bir yardımcısı vardır. Keşiş padişah için bir elma ağacı diktirtir ve senesinde padişahın herkesi kıskandıracak derecede yakışıklı bir erkek evladı dünyaya gelir. Bu çocuğa yiğitliği ve mertliği dolayısı ile Kerem adı verilir. Keşişin de Aslı adında dünyalar güzeli bir kızı vardır. Bu iki genç çocukluklarını beraber geçirirler. Kerem’in Sofu adında bir arkadaşı vardır. Kerem bir gün Sofu’yla gezerken Aslı’yla karşılaşır. Kerem’in nutku tutulur ve bir daha konuşamaz. Bir süre sonra Aslı ortadan kaybolur. Kerem Aslı’yı bulmak için yollara düşer. Yolda karşısına çıkan herkese Aslı’yı sorar. Yolda karşılaştığı kızları Aslı’ya benzetir. Bir gün Sofu Kerem’in yanına gelir. Kerem’e, Aslı’nın başkasıyla evleneceğini söyler. Kerem bunu duyar duymaz Aslı’nın evine gider.
Aslı ile Kerem o gece evlenirler. Keşiş düğün sırasında Kerem’e büyü yapar, düğünden sonra Kerem ile Aslı yorgun bir şekilde evlerine dönerler. Kerem üstündeki mintanı çıkarmak için düğmeleri açar fakat düğmeler tekrar iliklenir. Daha sonra Kerem birkaç kez mintanı çıkarmayı denese de başaramaz. Artık daraldığı için yorgunluktan bir “ah” çeken Kerem ağzından yayılan ateşle yanmaya başlar. Aslı Kerem’i söndürmek için ona su verir fakat bu sefer ateş daha da güçlenir. Birkaç dakika içinde Kerem yanmaktan Kül olur. Aslı da kahrından haykırırken saçları Kerem’in külüne değerek tutuşur ve o da yanarak can verir.
Kahramanlar
Kerem : Halk şairlerinin geleneksel yapısına uygun, duyarlı, yalın dille aşk deyişleri söyleyen bir ozandır. Gerçek adı Mirza Bey’dir (Kendi aralarında birbirlerini Aslı ve Kerem olarak çağırırlar). Ermeni keşişin kızı olan Aslı’ya vurulur. Aslı’ya çeşitli zorluklar sonucu kavuşur. Evlendiği gece, Aslı’nın giydiği bir büyülü bir elbise karşısında “ah” çekince kül olur.
Aslı: Ermeni keşişin kızıdır. Gerçek adı Kara Sultan’dır. (Kendi aralarında birbirlerini Aslı ve Kerem olarak çağırırlar). Babası, Kerem ile evlenmesine izin vermez ve kızını sürekli başka diyarlara götürür. Evlendikleri gece Kerem’in kül olmasıyla Kerem’den çıkan alevlerle saçı tutuşan Aslı da Kerem’in ardından ölür.
Padişah: Kerem’in babasıdır.
Hanım Sultan: Kerem’in annesidir.
Keşiş: Aslı’nın babasıdır.
Keşişin Karısı: Aslı’nın annesidir.
Sofu: Kerem’in yanından ayrılmayan arkadaşıdır.
Külhanbeyi: Halepli bir kabadayıdır.
Nur Yüzlü İhtiyar
HiKAYE
Asıl isimi Ahmet Mirza olarak bilinen Kerem, Isfahan Şahı’nın oğludur. Aslı ise Isfahan Şahı’nın hazinedarlığını yapan Ermeni bir rahibin kızıdır. Kerem ile Aslı birbirlerini severler. Isfahan Şahı, oğlu Kerem için Aslı’yı Rahipten ister. Rahip, bir Müslümana kızını vermek istemez. Fakat Şahı’n isteğini de hemen reddedemez.
Hükümdardan biraz zaman ister. Hükümdar, rahibe karar vermesi için mühlet verir. Fakat rahip bu mühleti düşünmek için değil memleketten kaçmak için kullanır. Rahip ve kızı Aslı gizlice kaçarlar. Kerem, aşkı Aslı’nın peşinden yollara düşer. Sevdiğini aramaya koyulan Kerem, Anadolu’yu bir baştan diğer başa gezmeye başlar.
Kerem sadık arkadaşı (Sofu Kardeş) sazı ile virane bir aşık olmuştur. Her gittiği vilayette, her rastladığı kişiye hem yanık türkülerini söyler hem de Aslı’yı sorar. Kimi Kerem’e cevap verir kimi sorusunu cevapsız bırakır. Kerem artık dağlara, nehirlere, kayalara, gördüğü hayvanlara derdini dökmeye başlar.
Karşısına çıkan Karlı, zorlu, boranlı bellerden yol isteyerek Aslı’yı aramaya devam eder. Önüne çıkan engeller, aşk ateşiyle yanan Kerem’in inkisarına uğrarlar ve bir daha iflah olmazlar. Kerem’in Aslı’ya olan aşkı ateş olur düşer içine. Aşkının ateşinde pişe pişe kemale erer Kerem. O artık keramet sahibidir. Allah Kerem’in her dileğini yerine getirmektedir.
Kimi vilayetlerde anlatılan hikayeye göre Kerem, Aslı’ya bir süre kavuşur. Aslı rahip babasından habersiz bir süre Kerem ile görüşür. Birbirlerine sevgilerini, duygularını anlatırlar, dertlerini dökerler. Bazı anlatıcılara göre Kerem Aslı’yı araya araya Halep’e varır. Burada Halep Paşasına kendini çok sevdirir. Paşa’da rahibi tehdit edip kızını Kerem’e vermesi için razı eder. Aslı ile Kerem’in nikâhları kıyılır.
Fakat kötü kalpli rahip yine yapacağını yapar ve kızı Aslı’ya büyülü bir gerdek kıyafeti giydirir. Büyülü kıyafetin düğmeleri sonuna kadar açılırsa tekrar kendiliğinden kapanırmış. Bu kıyafet yüzünden Kerem, Aslı’nın düğmelerini çözemezmiş. Kerem’in yüreği yanar kül olurmuş. Aslı’ın saçları, Kerem’in küllerine karışmış. Kıvılcım alan saçlar birden bire tutuşur ve Aslı’da kül olur. Sevdalıların külleri birbirine karışır ve iki aşık birbirine kavuşur.
Kaynak :
Wikipedia
masallaroku
Kerem ile Aslı, 16. yüzyıl halk edebiyatı ürünü. Albanya, Anadolu, Azerbaycan, Ermenistan bölgelerinde anlatılmaktadır.
Konusu
Bir zamanlar yaşlı bir İsfahan Padişahı, mirasını bırakacak bir erkek evladı olmadığı için üzülmektedir. Padişahın “Keşiş” diye hitap ettikleri bir yardımcısı vardır. Keşiş padişah için bir elma ağacı diktirtir ve senesinde padişahın herkesi kıskandıracak derecede yakışıklı bir erkek evladı dünyaya gelir. Bu çocuğa yiğitliği ve mertliği dolayısı ile Kerem adı verilir. Keşişin de Aslı adında dünyalar güzeli bir kızı vardır. Bu iki genç çocukluklarını beraber geçirirler. Kerem’in Sofu adında bir arkadaşı vardır. Kerem bir gün Sofu’yla gezerken Aslı’yla karşılaşır. Kerem’in nutku tutulur ve bir daha konuşamaz. Bir süre sonra Aslı ortadan kaybolur. Kerem Aslı’yı bulmak için yollara düşer. Yolda karşısına çıkan herkese Aslı’yı sorar. Yolda karşılaştığı kızları Aslı’ya benzetir. Bir gün Sofu Kerem’in yanına gelir. Kerem’e, Aslı’nın başkasıyla evleneceğini söyler. Kerem bunu duyar duymaz Aslı’nın evine gider.
Aslı ile Kerem o gece evlenirler. Keşiş düğün sırasında Kerem’e büyü yapar, düğünden sonra Kerem ile Aslı yorgun bir şekilde evlerine dönerler. Kerem üstündeki mintanı çıkarmak için düğmeleri açar fakat düğmeler tekrar iliklenir. Daha sonra Kerem birkaç kez mintanı çıkarmayı denese de başaramaz. Artık daraldığı için yorgunluktan bir “ah” çeken Kerem ağzından yayılan ateşle yanmaya başlar. Aslı Kerem’i söndürmek için ona su verir fakat bu sefer ateş daha da güçlenir. Birkaç dakika içinde Kerem yanmaktan Kül olur. Aslı da kahrından haykırırken saçları Kerem’in külüne değerek tutuşur ve o da yanarak can verir.
Kahramanlar
Kerem : Halk şairlerinin geleneksel yapısına uygun, duyarlı, yalın dille aşk deyişleri söyleyen bir ozandır. Gerçek adı Mirza Bey’dir (Kendi aralarında birbirlerini Aslı ve Kerem olarak çağırırlar). Ermeni keşişin kızı olan Aslı’ya vurulur. Aslı’ya çeşitli zorluklar sonucu kavuşur. Evlendiği gece, Aslı’nın giydiği bir büyülü bir elbise karşısında “ah” çekince kül olur.
Aslı: Ermeni keşişin kızıdır. Gerçek adı Kara Sultan’dır. (Kendi aralarında birbirlerini Aslı ve Kerem olarak çağırırlar). Babası, Kerem ile evlenmesine izin vermez ve kızını sürekli başka diyarlara götürür. Evlendikleri gece Kerem’in kül olmasıyla Kerem’den çıkan alevlerle saçı tutuşan Aslı da Kerem’in ardından ölür.
Padişah: Kerem’in babasıdır.
Hanım Sultan: Kerem’in annesidir.
Keşiş: Aslı’nın babasıdır.
Keşişin Karısı: Aslı’nın annesidir.
Sofu: Kerem’in yanından ayrılmayan arkadaşıdır.
Külhanbeyi: Halepli bir kabadayıdır.
Nur Yüzlü İhtiyar
HiKAYE
Asıl isimi Ahmet Mirza olarak bilinen Kerem, Isfahan Şahı’nın oğludur. Aslı ise Isfahan Şahı’nın hazinedarlığını yapan Ermeni bir rahibin kızıdır. Kerem ile Aslı birbirlerini severler. Isfahan Şahı, oğlu Kerem için Aslı’yı Rahipten ister. Rahip, bir Müslümana kızını vermek istemez. Fakat Şahı’n isteğini de hemen reddedemez.
Hükümdardan biraz zaman ister. Hükümdar, rahibe karar vermesi için mühlet verir. Fakat rahip bu mühleti düşünmek için değil memleketten kaçmak için kullanır. Rahip ve kızı Aslı gizlice kaçarlar. Kerem, aşkı Aslı’nın peşinden yollara düşer. Sevdiğini aramaya koyulan Kerem, Anadolu’yu bir baştan diğer başa gezmeye başlar.
Kerem sadık arkadaşı (Sofu Kardeş) sazı ile virane bir aşık olmuştur. Her gittiği vilayette, her rastladığı kişiye hem yanık türkülerini söyler hem de Aslı’yı sorar. Kimi Kerem’e cevap verir kimi sorusunu cevapsız bırakır. Kerem artık dağlara, nehirlere, kayalara, gördüğü hayvanlara derdini dökmeye başlar.
Karşısına çıkan Karlı, zorlu, boranlı bellerden yol isteyerek Aslı’yı aramaya devam eder. Önüne çıkan engeller, aşk ateşiyle yanan Kerem’in inkisarına uğrarlar ve bir daha iflah olmazlar. Kerem’in Aslı’ya olan aşkı ateş olur düşer içine. Aşkının ateşinde pişe pişe kemale erer Kerem. O artık keramet sahibidir. Allah Kerem’in her dileğini yerine getirmektedir.
Kimi vilayetlerde anlatılan hikayeye göre Kerem, Aslı’ya bir süre kavuşur. Aslı rahip babasından habersiz bir süre Kerem ile görüşür. Birbirlerine sevgilerini, duygularını anlatırlar, dertlerini dökerler. Bazı anlatıcılara göre Kerem Aslı’yı araya araya Halep’e varır. Burada Halep Paşasına kendini çok sevdirir. Paşa’da rahibi tehdit edip kızını Kerem’e vermesi için razı eder. Aslı ile Kerem’in nikâhları kıyılır.
Fakat kötü kalpli rahip yine yapacağını yapar ve kızı Aslı’ya büyülü bir gerdek kıyafeti giydirir. Büyülü kıyafetin düğmeleri sonuna kadar açılırsa tekrar kendiliğinden kapanırmış. Bu kıyafet yüzünden Kerem, Aslı’nın düğmelerini çözemezmiş. Kerem’in yüreği yanar kül olurmuş. Aslı’ın saçları, Kerem’in küllerine karışmış. Kıvılcım alan saçlar birden bire tutuşur ve Aslı’da kül olur. Sevdalıların külleri birbirine karışır ve iki aşık birbirine kavuşur.
Kaynak :
Wikipedia
masallaroku
Moderatör tarafında düzenlendi: