Ayrılmamız imkansız, korkma olmaz demiştin
Oldurdun ya giderken, daha ne yapacaksın ?
Gözyaşımla sularım, gülün solmaz demiştin
Soldurdun ya giderken, daha ne yapacaksın ?
Veda ettiğin o an bittim bin kahır ile
Rüyalarda savaştım gittiğin şehir ile
Kevser’imi boşaltıp kabımı zehir ile
Doldurdun ya giderken, daha ne yapacaksın ?
Seninle paylaşmıştım ekmeğimi aşımı
Kendi ellerim ile yazdım mezar taşımı
Bu nasıl aşk diyerek hep saçımı başımı
Yoldurdun ya giderken, daha ne yapacaksın ?
Bir tel saçını bile yeğlerken bin altın’a
Boynumu bükerek ben sabrettim her haltına
Kırılmaz gururumu ayakların altına
Aldırdın ya giderken, daha ne yapacaksın ?
Timsah gözyaşı dökme, hiç boşuna ağlama
Maziyi hatırlatıp yüreğimi dağlama
Beni savıp ardımdan davul, zurna, bağlama
Çaldırdın ya giderken, daha ne yapacaksın ?
Beyazımı kirlettin, şen ettin siyahı da
Nihavendi inlettin, susturdun segâhı da
Üstelik aramızdan selamı, sabahı da
Kaldırdın ya giderken, daha ne yapacaksın ?
Sevdanı nakış nakış gönlüme işlemiştim
Senin ile dupduru bir ömür düşlemiştim
İsmin ile yeni bir şiire başlamıştım
Sildirdin ya giderken, daha ne yapacaksın ?
Böyle aşk yaşatmasın mevla’m hiçbir insana
Hayatımdan bezdirdin, canı küstürdün cana
Buraya kadar deyip, o gün haddimi bana
Bildirdin ya giderken, daha ne yapacaksın ?
İdam fermanını da tutuşturdun elime
Nasıl aşkım diyeyim senin gibi zalime
Dostlarımı üzerek, düşmanları hâlime
Güldürdün ya giderken, daha ne yapacaksın ?
Şimdi bana diyorsun; affet, sensizlik ölüm
Yetmedi mi gönlüme ettiğin bunca zulüm ?
İnsan bir kere ölür, bin kez ölmez ki gülüm !
Öldürdün ya giderken, daha ne yapacaksın ? Kadir Güven
Oldurdun ya giderken, daha ne yapacaksın ?
Gözyaşımla sularım, gülün solmaz demiştin
Soldurdun ya giderken, daha ne yapacaksın ?
Veda ettiğin o an bittim bin kahır ile
Rüyalarda savaştım gittiğin şehir ile
Kevser’imi boşaltıp kabımı zehir ile
Doldurdun ya giderken, daha ne yapacaksın ?
Seninle paylaşmıştım ekmeğimi aşımı
Kendi ellerim ile yazdım mezar taşımı
Bu nasıl aşk diyerek hep saçımı başımı
Yoldurdun ya giderken, daha ne yapacaksın ?
Bir tel saçını bile yeğlerken bin altın’a
Boynumu bükerek ben sabrettim her haltına
Kırılmaz gururumu ayakların altına
Aldırdın ya giderken, daha ne yapacaksın ?
Timsah gözyaşı dökme, hiç boşuna ağlama
Maziyi hatırlatıp yüreğimi dağlama
Beni savıp ardımdan davul, zurna, bağlama
Çaldırdın ya giderken, daha ne yapacaksın ?
Beyazımı kirlettin, şen ettin siyahı da
Nihavendi inlettin, susturdun segâhı da
Üstelik aramızdan selamı, sabahı da
Kaldırdın ya giderken, daha ne yapacaksın ?
Sevdanı nakış nakış gönlüme işlemiştim
Senin ile dupduru bir ömür düşlemiştim
İsmin ile yeni bir şiire başlamıştım
Sildirdin ya giderken, daha ne yapacaksın ?
Böyle aşk yaşatmasın mevla’m hiçbir insana
Hayatımdan bezdirdin, canı küstürdün cana
Buraya kadar deyip, o gün haddimi bana
Bildirdin ya giderken, daha ne yapacaksın ?
İdam fermanını da tutuşturdun elime
Nasıl aşkım diyeyim senin gibi zalime
Dostlarımı üzerek, düşmanları hâlime
Güldürdün ya giderken, daha ne yapacaksın ?
Şimdi bana diyorsun; affet, sensizlik ölüm
Yetmedi mi gönlüme ettiğin bunca zulüm ?
İnsan bir kere ölür, bin kez ölmez ki gülüm !
Öldürdün ya giderken, daha ne yapacaksın ? Kadir Güven