Emre ESMER
Moderatör
Rorschach testinin yaratıcısı olan Hermann Rorschach, 8 Kasm 1884′de İsviçre’nin Zürih şehrinde dünyaya geldi. Babası ressam olan Rorscharch, babası gibi sanatçı olmayı hayal ederken tıp okudu ve psikiyatri eğitimi aldı. İsviçre’de ve Rusya’da çalıştı. Rusya’da çalışırken kendisi de doktor olan Olga’yla tanışarak evlendi.
Rorschach testi (Rorschach mürekkep lekesi testi, Rorschach tekniği, mürekkep lekesi testi olarak da bilinir), deneklerin algılarını mürekkep lekelerini kullanarak analiz eden psikolojik bir testtir. Bazı psikologlar, bir kişinin kişilik özellikleri ve duygusal işleyişini incelemek için bu testi kullanır . Özellikle hastalar kendi düşünme süreçlerini açıkça anlatmak için isteksiz olduğu durumlarda altta yatan düşünce bozukluğu tespit etmek için kullanılır. Test ismini yaratıcısı İsviçreli psikolog Hermann Rorschach’dan almıştır.
Rorschach testi 1960′lı yıllarda en yaygın kullanılan projektif testtir. ABD’de ulusal bir araştırmada Rorschach testi ayaktan tedavide ruh sağlığı tesislerinde kullanılan psikolojik testler arasında sekizinci sırada yer aldı ve Kişilik Değerlendirme Derneği üyeleri tarafından ikinci en yaygın olarak kullanılan test bulundu. Adli tıp değerlendirmesi vakalarında da psikiyatristler tarafından % 25 oranında istenmiştir.
Öte yandan konuyla ilgili olarak daha ayrıntılı ve detaylı bilgilere diğer haberlerimizden yada Wiki sayfasında ulaşabilirsiniz.
Ayrıca Hermann Rorschach, pek çok kişi tarafından ABD’li ünlü Film oyuncusu Brad Pitt’e benzetiliyor.
Rorschach testi
Ününü geliştirdiği mürekkep testine borçludur. Babası ressam olan Hermann Rorchach, çocukluğunda mürekkep lekerini kullanarak şekiller yapmayı çok sevdiği için arkadaşları arasında ‘kleck’ (mürekkep lekesi) adıyla çağırılırdı. Çocukluk yıllarında başlayan bu ilgi, ilerleyen yıllarda psikanaliz tarihine damga vuracak bir metod haline dönüşecekti. 1912′de Zürih Üniversitesi’nden doktora derecesi alıp Rusya’da 1 yıl çalıştıktan sonra ülkesine dönerek araştırmalara başladı. 300 hasta ve 100 sağlıklı kişiyi inceledi. İncelemelerini “Psikodiagnostic” isimli kitapta yayınladı. bu kitap psikiyatri ve psikolojinin en önemli eserlerinden biri arasında yer alır. Ancak kitap Rorschach öldükten sonra başarı elde edebilmiştir. Psikanalizle ilgilenirken Freud’dan etkilenen Rorschach, mürekkep lekelerini okuldaki çocuklara göstererek onların tepkilerini inceledi. Sanatta başarılı çocukların lekeleri yorumlamada daha iyi olabileceğini düşünerek başladığı bu inceleme analizci tarafını ortaya koydu. Rorschach testi bu incelemelerle ortaya çıkmış ve deneklerin algılarını mürekkep lekeleri kullanarak analiz eden psikolojik bir testtir. Sayısı değişen kartlar ile uygulanır ve projektif test olarak da bilinir. Bazı psikologlar kişilik ve duygusal analiz için Rorschach testini kullanır. Bilinçaltındaki düşünce bozukluklarını tespit etme amacıyla tercih edilir.
Hermann Rorschach (* 8. November 1884 in Zürich; † 2. April 1922 in Herisau) war ein freudianischer Schweizer Psychiater und Psychoanalytiker. Er entwickelte den Rorschachtest, einen „Tintenklecks-Test“, der als Hilfsmittel zur differenzialdiagnostischen Untersuchung bei der Anamneseerhebung psychopathologischer Krankheitsbilder eingesetzt werden kann.
Leben
Der 1884 in Zürich geborene und in Schaffhausen aufgewachsene Hermann Rorschach wollte anfänglich Künstler werden. Schließlich studierte er in Zürich doch Medizin mit dem Ziel, Psychiater zu werden. Er hörte u.a. Vorlesungen bei Eugen Bleuler zur allgemeinen und speziellen Psychiatrie sowie psychiatrischen Klinik und bei Carl Gustav Jung zur Psychopathologie der Hysterie. Nach Semestern in Zürich, Bern und Berlin schloss Rorschach sein Studium 1909 mit dem medizinischen Staatsexamen ab. Ein Jahr später heiratete er seine russische Studienkollegin Olga Stempelin, mit der er zwei Kinder zeugte. Der Versuch, sich 1913 in Russland eine Existenz als Ärztepaar aufzubauen, scheiterte. Danach arbeitete er u.a. an den psychiatrischen Anstalten in Münsterlingen, Bern (Waldau) und Herisau.[1]
Viele Jahre lang galt sein hauptsächliches Interesse der Psychoanalyse. Er wurde zum Befürworter der damals neuen psychoanalytischen Technik in medizinischen Kreisen der Schweiz. 1919 wurde er zum Vizepräsident der Schweizer Gesellschaft für Psychoanalyse ernannt. Sein Werk „Psychodiagnostik“ erschien 1921.
Nach einer zu spät behandelten Blinddarmentzündung starb er am 2. April 1922 in Herisau im Alter von 37 Jahren an einer Bauchfellentzündung.
Rorschachtest
![[Resim: rorschach2fcrgs.jpg]](/proxy.php?image=https%3A%2F%2Fabload.de%2Fimg%2Frorschach2fcrgs.jpg&hash=0d691df17121ce9fef785a384fc8766c "[Resim: rorschach2fcrgs.jpg]")
![[Resim: testh1pv8.jpg]](/proxy.php?image=https%3A%2F%2Fabload.de%2Fimg%2Ftesth1pv8.jpg&hash=fcd8c25dbcca5c6da0265922ff03d3e5 "[Resim: testh1pv8.jpg]")
![[Resim: yazarlarn-rorschach-tn3of9.png]](/proxy.php?image=https%3A%2F%2Fabload.de%2Fimg%2Fyazarlarn-rorschach-tn3of9.png&hash=801e4c9e805adbf15d21cb2ef33497ab "[Resim: yazarlarn-rorschach-tn3of9.png]")
Rorschach entdeckte 1917 die Arbeit von Szymon Hens, der die Phantasie seiner Subjekte studierte und dabei Tintenklecks-Karten verwendete. Ein Jahr später begann er seine eigenen Experimente mit 15 zufälligen Tintenklecksen. Seiner Ansicht nach ermöglichten es die subjektiven Antworten, Rückschlüsse auf Wahrnehmungsvermögen, Intelligenz und emotionale Charakteristika der untersuchten Personen zu ziehen.
Der Rorschachtest basiert auf einer von Rorschach behaupteten menschlichen Neigung, die Interpretationen und Gefühle auf mehrdeutige Anreize zu projizieren, in diesem Falle Tintenkleckse. Geübte Beobachter sind danach angeblich in der Lage, tiefere persönliche Charakterzüge und Impulse der Testpersonen genau festzulegen. Rorschach veröffentlichte die Resultate seiner Studien an 300 mentalen Patienten und 100 „normalen“ Testpersonen in Psychodiagnostik. Seine Methode wurde seitdem als Werkzeug für die psychologische Bewertung und Diagnose verwendet.
Der Rorschachtest ist umstritten. Seine Befürworter sehen in ihm ein qualitativ hochwertiges Testverfahren, das eine tiefgehende Einschätzung der Gesamtpersönlichkeit erlaubt. Seine Kritiker halten dem Test die mangelnde Reliabilität entgegen.
