Gülden Işık - Yalnızlık ta

Dumanlar içinde bir boşlukta,
Kalır saksılarda menekşeler.
Günler gecelere çağırılır,
Yürekte beklediği yerde,
Kırılır taş limanlarda fenerler.
Bahçelerde çamur evler gibi,
Resimler kalır geriye,
Konuşur birden yüzde çizgiler,
Anılara koşar özlemeler.

İkiyüzlülük yalan maskemizde,
Değilmişcesine davranmak,
Suya değmeden kaya diplerinde,
Parçalanmamış sandal olmak,
Hepsi birer hikaye...
Nasılsa çıkıyor ışığa kelebekler,
Anılara koşar özlemeler.

Doğruda yanlışta vicdan sızısından,
Bilirimki kurtulur hesaplarım.
Evine döner çocukluğum,
Seyreder uzakta duvarları,
Aşılamayan engellerine gülümser.
Yorgunluğumun sessizliğinde,
Kapanır ayaklarıma ihanetler,
Anılara koşar özlemeler.

27.2.2007

Teşekkürler.