Yer ve gök birlikte çullandı üzerimize… Toprak kırıldı canlarımızı aldı, kara kış yarım kalan işi bitirmek için enkazlara sızdı. Zaman aleyhimize çalışıyor bir yandan.
Öyle feci bir manzara ki, hayatını kaybedenleri belirlemek bile günler alacak. Evi kalmayan, evine giremeyen kışı nasıl atlatacak, bu soğukta ne yiyecek ne içecek.
Felaket.
Bir tek yaralı sayısı belli…
85 milyon!
Evet… Trajedinin merkez üssüne yakın olmaya gerek yok. Hepimiz yaralıyız artık. Yara beresi olmayanların, Maraş’a, Malatya’ya, Adıyaman’a, kırılan fay hattına uzaktakilerin ruhu, kalbi, zihni ağır yaralı.
Biz sağ kalanlar, tarifsiz kederler içindeyiz.
Ya bölgenin insanı… Travma ve çaresizlik iç içe Anadolu’nun kadim topraklarında.
Futbolun “maçosu”, sinir harbinin üstadı Volkan Demirel’in gözyaşlarını tutamadığı ve “Allah Rızası İçin” yardım istediği paylaşımı görmeyen, rekabet adına ondan hoşlanmayanlar dahil yüreği cız etmeyen bir kişi var mı?
Kendi adıma konuşayım… Bir gazeteci olarak zihnimin kuytu köşelerine yazdığım meslektaşlarıma agresif davranışlarına ilişkin tüm “eksileri” sildim bir anda. Kalbini yapmacıksız koydu ortaya hoca. Etrafına bakıyor ve göz yaşlarını tutamıyor.
Ağla Volkan Ağla… Bizim adımıza da.
Hepimizin hüznü ve talebi o mesajda.
Felaketler, acılar, biraz da neyi paylaşamadığımızı hatırlatır bize.
Ya da bir parça büyük pay koparmak için, ne kadar ileri gittiğimizi yüzümüze vurur.
“Ligi bitirtmez misiniz”... Ne zaman başlayıp ne zaman biteceği bile belli değil işte.
“Maça çıkmamak için oylama mı yaparsınız”… Oynanmadı bile.
Ne önemi var kimin şampiyon olacağının şu anda? Hakem, VAR, puan, penaltı, gol, kimin umurunda şimdi?
Adım gibi biliyorum ki, bugünden itibaren en keskin bıçak yöneticiler, fanatikler, taraftarlar bir araya gelecek yaraları sarmak için.
Çünkü onları da yaraladı büyük kış depremi. Önceliklerini alt üst etti, aynen bizim gibi.
Yahu, ne olur sadece felaketler ertesi yan yana olmasak. Öncesinde de empati kursak, uzlaşmacı olsak, ölçüyü bozmasak ne olur?
Afette hayatını kaybedenlere rahmet yaralı milletimize geçmiş olsun.
Ercan GÜVEN / Milliyet
Öyle feci bir manzara ki, hayatını kaybedenleri belirlemek bile günler alacak. Evi kalmayan, evine giremeyen kışı nasıl atlatacak, bu soğukta ne yiyecek ne içecek.
Felaket.
Bir tek yaralı sayısı belli…
85 milyon!
Evet… Trajedinin merkez üssüne yakın olmaya gerek yok. Hepimiz yaralıyız artık. Yara beresi olmayanların, Maraş’a, Malatya’ya, Adıyaman’a, kırılan fay hattına uzaktakilerin ruhu, kalbi, zihni ağır yaralı.
Biz sağ kalanlar, tarifsiz kederler içindeyiz.
Ya bölgenin insanı… Travma ve çaresizlik iç içe Anadolu’nun kadim topraklarında.
Futbolun “maçosu”, sinir harbinin üstadı Volkan Demirel’in gözyaşlarını tutamadığı ve “Allah Rızası İçin” yardım istediği paylaşımı görmeyen, rekabet adına ondan hoşlanmayanlar dahil yüreği cız etmeyen bir kişi var mı?
Kendi adıma konuşayım… Bir gazeteci olarak zihnimin kuytu köşelerine yazdığım meslektaşlarıma agresif davranışlarına ilişkin tüm “eksileri” sildim bir anda. Kalbini yapmacıksız koydu ortaya hoca. Etrafına bakıyor ve göz yaşlarını tutamıyor.
Ağla Volkan Ağla… Bizim adımıza da.
Hepimizin hüznü ve talebi o mesajda.
Felaketler, acılar, biraz da neyi paylaşamadığımızı hatırlatır bize.
Ya da bir parça büyük pay koparmak için, ne kadar ileri gittiğimizi yüzümüze vurur.
“Ligi bitirtmez misiniz”... Ne zaman başlayıp ne zaman biteceği bile belli değil işte.
“Maça çıkmamak için oylama mı yaparsınız”… Oynanmadı bile.
Ne önemi var kimin şampiyon olacağının şu anda? Hakem, VAR, puan, penaltı, gol, kimin umurunda şimdi?
Adım gibi biliyorum ki, bugünden itibaren en keskin bıçak yöneticiler, fanatikler, taraftarlar bir araya gelecek yaraları sarmak için.
Çünkü onları da yaraladı büyük kış depremi. Önceliklerini alt üst etti, aynen bizim gibi.
Yahu, ne olur sadece felaketler ertesi yan yana olmasak. Öncesinde de empati kursak, uzlaşmacı olsak, ölçüyü bozmasak ne olur?
Afette hayatını kaybedenlere rahmet yaralı milletimize geçmiş olsun.
Ercan GÜVEN / Milliyet
