Emre OZDEMIR " Kalbimin Anahtarı"

kitlenmiş kalbimin anahtarını bırakıyorum bir tanem yastığının altına
sen sesizce uyurken gidiyorum bu şehirden gidiyorum senden uzaklra
gömüyorum kalbime isyanlarımıda alıp bir buğse bırakıyorum alnına
rahat uyu sen düşünme dışardaki yağmuru o yağmurki örtü olur göz yaşlarıma

biliyorum gurunu aşıp bir şey söyleyemeceksin bana
sessiz telefonlarım olacaksın bir hışımla kapattığın hayatıma
dolan gözlerim olacaksın figüranı olduğum aşkımda
biliyorum sende sende özleyeceksin beni ama küsme hayata
ikimizde de bu gurur varken tutanamayız aşka ulaşamayız yıldızlara

gururumuz yarım bıraktı bizim masalımızı
mahvoldu prensin hayatı öldü peri kızı
döküldü bu akşam son perde bu akşam öldü masalın yazarı

Teşekkürler.