Hazret-i Ömer (r.a.) bir gün Resûlullâh Efendimiz’in (s.a.v.) huzûruna geldi ve:
“Yâ Resûlallâh! Benî Kurayza’dan birine uğramıştım. Bana Tevrât’tan bazı kısımlar yazdı. Onları size arz edeyim mi?” dedi.
Resûlullâh Efendimiz (s.a.v.) gadablandı, mübârek yüzü değişti. Hz. Ömer (r.a.) hemen:
“Razînâ billâhi rabben ve bi’l-İslâmi dînen ve bi-Muhammedin resûlen” (Rabb olarak Allâh’a, dîn olarak İslâm’a, resûl olarak da Muhammed aleyhisselâma râzı olduk) dedi ve Resûlullâh Efendimiz memnûn oldu. Sonra şöyle buyurdular:
“Muhammed’in nefsini kudretinde tutan Allâh’a yemin ederim ki, eğer şimdi aranızda Hazret-i Mûsâ bulunsa, sonra siz de ona tâbi olsanız, elbette sapmış olurdunuz. Zira sizler ümmetlerden benim nasîbim, ben de peygamberlerden sizin nasîbinizim.”
[İtmâmü’n-Ni‘me, İmam Suyûtî]
“Yâ Resûlallâh! Benî Kurayza’dan birine uğramıştım. Bana Tevrât’tan bazı kısımlar yazdı. Onları size arz edeyim mi?” dedi.
Resûlullâh Efendimiz (s.a.v.) gadablandı, mübârek yüzü değişti. Hz. Ömer (r.a.) hemen:
“Razînâ billâhi rabben ve bi’l-İslâmi dînen ve bi-Muhammedin resûlen” (Rabb olarak Allâh’a, dîn olarak İslâm’a, resûl olarak da Muhammed aleyhisselâma râzı olduk) dedi ve Resûlullâh Efendimiz memnûn oldu. Sonra şöyle buyurdular:
“Muhammed’in nefsini kudretinde tutan Allâh’a yemin ederim ki, eğer şimdi aranızda Hazret-i Mûsâ bulunsa, sonra siz de ona tâbi olsanız, elbette sapmış olurdunuz. Zira sizler ümmetlerden benim nasîbim, ben de peygamberlerden sizin nasîbinizim.”
[İtmâmü’n-Ni‘me, İmam Suyûtî]
