Bir akıl hastasının şiiri...

Benim olan ne varsa doldurdum ceplerime,
Ağzımda birkaç kelime küfür,
Aklımda yine sen..!
Gidiyorum...

Beceremediğim evlatlığımı,
Başaramadım iş hayatımı,
Ümidi kestiğim yarınlarımı,
Cebime doldurdum,
Gidiyorum...

Üstesinden gelemediğim akrabalık ilişkilerini,
Neresinden tutarsam tutayım,
Elimde kalan karı koca hikayesini,
Anne baba olmanın sorumluluk yüklerini,
Heybeme doldurdum,
Gidiyorum...

Bitmek bilmeyen sağlık problemlerimi,
Stresten kopardığım tırnaklarımın yanında duran etleri,
Sıkmaktan kırılan birkaç dişimi,
Çantamı doldurdum,
Gidiyorum...

Biri bitmeden, diğerini tutuşturduğum izmaritlerimi,
Hatıra olsun diye sakladım bir kaç şiirimi,
Cüzdanımda taşıdığım sevdiğim insanların resimlerini,
Çöpe attım...
Gidiyorum...

Parça parça olmuş ümitlerimi,
Irzına geçilen hayallerimi,
Yarın her şey düzelir diye kendime ettiğim tesellileri,
Cüzdanıma koydum...
Gidiyorum...

Aklımın sokaklarında dolaşan mutlu veletleri,
Yüreğime yatmış mışıl mışıl uyuyan sevdiğimi,
Yüzüme gülüp, arkamdan söven birkaç kişiyi,
Öldürdüm...
Gidiyorum...

Çağırınca gelmeyen Azrail'i,
Herkese Güneş gösterirken bana kar yağdıran Mikail'i,
Sûr'a üflemeyi unutan İsrafil'i,
Allah'a şikayet ettim...
Gidiyorum...​