Emre ESMER
Moderatör
I
Gerçekten, karanlik günlerde yasiyorum!
Dogru söz delilik. Düz alin
Kaniti vurdumduymazin. Gülen ki
Korkunç haberi
Henüz almamis.
Ne günlere kaldik, ki
Neredeyse suçtur agaç üzerine bir konusma
Içerir çünkü susmayi bunca kötülük üstüne!
Orda agirdan caddeyi geçen
Erisilmez mi dara düsen
Arkadaslari için?
Dogrudur: geçimimi sagliyorum daha
Ama inanin: bu bir rastlanti yalniz. Yaptigim
Hiçbir is doyma hakkini vermiyor bana.
Rasgele korunmusum. (Talihim dönüverse. Yokum.)
Bana diyorlar: ye iç! Bak keyfine!
Nasil yer içerim, kaparsam
Yiyecegimi bir açin elinden ve
Bardaktaki suyum bir susuzda yoksa?
Ve yiyip içiyorum gene de.
Isterdim bilge olmak.
Eski kitaplarda yazili nedir bilge
Kavga disi kalmak dünyada ve kisa yasamini
Korkusuz geçirmek
Zora basvurmadan edebilmek
Kötülüge iyilikle karsilik vermek
Isteklerine ermeyip, unutmak
Isi bilgenin.
Yapamam bütün bunlari:
Gerçekten, karanlik günlerde yasiyorum!
II
Sehre geldim bozuk düzen günlerde
Açiklik sürerken.
Insan arasina karistim ayaklanmada
Ve onlarla birlikte öfkelendim.
Böyle geçti zamanim
Yeryüzünde.
Yemegimi yedim iki savas arasi
Katillerin arasinda yattim
Sevgiye saygisiz
Ve dogaya sabirsiz baktim.
Böyle geçti zamanim
Yeryüzünde
Her yol bataga çikardi benim zamanimda.
Dilim durmaz ele verirdi beni.
Elimden gelen azdi. Ama hükmedenler
Daha rahat olurdu bensiz, buydu umudum.
Böyle geçti zamanim
Yeryüzünde.
Gücüm azdi. Hedef
Uzak mi uzak.
Apaçik belliydi, benim ulasmam
Mümkün degildiyse de.
Böyle geçti zamanim
Yeryüzünde.
III
Siz, siz ki çikacaksiniz
Battigimiz tufandan
Düsünün
Eksiklerimizden söz ederken
Karanlik çagi da
Sizin kurtuldugunuz.
Gittiydik, ayakkabidan çok ülke degistirip
Sinif savaslari arasindan, umarsiz
Yalniz haksizlik var da bas kaldirma yoktuysa.
Biliyoruz oysa:
Alçakliktan nefret bile
Çarpitir çizgileri
Haksizliga öfke bile
Kisar sesi. Ah, biz
Hazirlamak isterken dostluk yolunu
Dost olamadik kendimiz.
Siz ama, o gün gelince
Insanin insana el uzattigi
Anin bizi
Hosgörüyle.
...
O gün mavi eylül ayinda
Sessiz körpe bir erik agaci altinda
Tuttum onu, sessiz beyaz aski
Kolumda kutsal bir düs gibi.
Ve üstümüzde güzel yaz gögünde
Bir bulut vardi, çoktan gördügüm
Çok beyazdi ve çok yukarilarda
Ve basimi kaldirip baktigimda, degildi orda.
O günden beri birçok, birçok aylar
Geçti sessiz asagi kaydilar
Yok oldu o bütün erik agaçlari
Ve bana sorarsan ask n'oldu diye
Sana derim ki: hatirlayamiyorum
Ama gene de, inan ki, biliyorum ne demek
istedigini.
Ama gene de gerçekten hatirlamiyorum onun
yüzünü.
Yalniz: o zamanlar öpmüstüm onu, biliyorum.
Ve bu öpücügü de çoktan unutmus olurdum
O bulut olmasaydi orada
Onu bugün de hatirliyorum ve hep hatirlayacagim
Çok beyazdi ve yukarilardan geliyordu
Erik agaçlari belki çiçek açiyordur gene de
Ve o kadinin belki de simdi yedi çocugu olmustur
Ama o bulut yalniz birkaç dakika için açti
Ve yukari baktigimda, rüzgârda kayboluyordu
bile. .Bertolt Brecht
Gerçekten, karanlik günlerde yasiyorum!
Dogru söz delilik. Düz alin
Kaniti vurdumduymazin. Gülen ki
Korkunç haberi
Henüz almamis.
Ne günlere kaldik, ki
Neredeyse suçtur agaç üzerine bir konusma
Içerir çünkü susmayi bunca kötülük üstüne!
Orda agirdan caddeyi geçen
Erisilmez mi dara düsen
Arkadaslari için?
Dogrudur: geçimimi sagliyorum daha
Ama inanin: bu bir rastlanti yalniz. Yaptigim
Hiçbir is doyma hakkini vermiyor bana.
Rasgele korunmusum. (Talihim dönüverse. Yokum.)
Bana diyorlar: ye iç! Bak keyfine!
Nasil yer içerim, kaparsam
Yiyecegimi bir açin elinden ve
Bardaktaki suyum bir susuzda yoksa?
Ve yiyip içiyorum gene de.
Isterdim bilge olmak.
Eski kitaplarda yazili nedir bilge
Kavga disi kalmak dünyada ve kisa yasamini
Korkusuz geçirmek
Zora basvurmadan edebilmek
Kötülüge iyilikle karsilik vermek
Isteklerine ermeyip, unutmak
Isi bilgenin.
Yapamam bütün bunlari:
Gerçekten, karanlik günlerde yasiyorum!
II
Sehre geldim bozuk düzen günlerde
Açiklik sürerken.
Insan arasina karistim ayaklanmada
Ve onlarla birlikte öfkelendim.
Böyle geçti zamanim
Yeryüzünde.
Yemegimi yedim iki savas arasi
Katillerin arasinda yattim
Sevgiye saygisiz
Ve dogaya sabirsiz baktim.
Böyle geçti zamanim
Yeryüzünde
Her yol bataga çikardi benim zamanimda.
Dilim durmaz ele verirdi beni.
Elimden gelen azdi. Ama hükmedenler
Daha rahat olurdu bensiz, buydu umudum.
Böyle geçti zamanim
Yeryüzünde.
Gücüm azdi. Hedef
Uzak mi uzak.
Apaçik belliydi, benim ulasmam
Mümkün degildiyse de.
Böyle geçti zamanim
Yeryüzünde.
III
Siz, siz ki çikacaksiniz
Battigimiz tufandan
Düsünün
Eksiklerimizden söz ederken
Karanlik çagi da
Sizin kurtuldugunuz.
Gittiydik, ayakkabidan çok ülke degistirip
Sinif savaslari arasindan, umarsiz
Yalniz haksizlik var da bas kaldirma yoktuysa.
Biliyoruz oysa:
Alçakliktan nefret bile
Çarpitir çizgileri
Haksizliga öfke bile
Kisar sesi. Ah, biz
Hazirlamak isterken dostluk yolunu
Dost olamadik kendimiz.
Siz ama, o gün gelince
Insanin insana el uzattigi
Anin bizi
Hosgörüyle.
...
O gün mavi eylül ayinda
Sessiz körpe bir erik agaci altinda
Tuttum onu, sessiz beyaz aski
Kolumda kutsal bir düs gibi.
Ve üstümüzde güzel yaz gögünde
Bir bulut vardi, çoktan gördügüm
Çok beyazdi ve çok yukarilarda
Ve basimi kaldirip baktigimda, degildi orda.
O günden beri birçok, birçok aylar
Geçti sessiz asagi kaydilar
Yok oldu o bütün erik agaçlari
Ve bana sorarsan ask n'oldu diye
Sana derim ki: hatirlayamiyorum
Ama gene de, inan ki, biliyorum ne demek
istedigini.
Ama gene de gerçekten hatirlamiyorum onun
yüzünü.
Yalniz: o zamanlar öpmüstüm onu, biliyorum.
Ve bu öpücügü de çoktan unutmus olurdum
O bulut olmasaydi orada
Onu bugün de hatirliyorum ve hep hatirlayacagim
Çok beyazdi ve yukarilardan geliyordu
Erik agaçlari belki çiçek açiyordur gene de
Ve o kadinin belki de simdi yedi çocugu olmustur
Ama o bulut yalniz birkaç dakika için açti
Ve yukari baktigimda, rüzgârda kayboluyordu
bile. .Bertolt Brecht
