At, Tilki ve Aslan Masalı At yaşlanmış, yıllar boyunca efendisine hizmet etmiş etmesine ama artık işe yaramadığından, efendisi gözünün yaşına bakmadan atı kapı dışarı etmiş;
-“Benden çalışmayana ekmek yok. Başının çaresine bak. Yaşayabilirsen yaşa, seni bir şartla beslerim, bana bir aslan getir yoksa gözüme görünme.
At bu vefasızlığa çok üzülmüş. Artık Hayatını tek başına vahşi ormanda sürdürebilecek kadar genç de değilmiş. Bu nedenle ormana gitmeye, hiç olmazsa huzur içinde yaşayabileceği bir yer aramaya karar vermiş.
Ormanda bir yandan ağlayıp bir yandan da gönlüne göre biri ararken karşısına tilki çıkmış.
Tilki;
-” At dostum, niye ağlıyorsun?
At;
– “Ben ağlamayayım da kim ağlasın ah ah.” diye iç çekmiş. At olan biteni tilkiye anlatmış.
Tilki;
– “Sen bu işi bana bırak. Yapacağın tek şey şu ağacın dibine yatıp ölü numarası yapmak.”
At yere yatmış. Tilki de aslanın yanına gitmiş;
– “Sevgili kralım, kısmet ayağınıza geldi ağacın altında bir at ölmüş. kocaman da butları var. Bize bir hafta yeter. İstemez misin? diye sormuş. İstemez olur muyum demiş aslan ağzı sulanarak.
Ağacın dibinde yatan atı görünce hemen parçalamak istemiş. Ama tilki hemen engel olmuş;
– “Sevgili kralım, bunu senin mağarana götürelim yoksa biz burada yemeye kalkarsak, sırtlanlar ve diğer hayvanlar da gelir. Bize tat vermezler.” demiş.
Aslan tilkiye hak vermiş ama peki bunu nasıl götüreceğiz? Diye sormuş.
Tilki;
– “Atın kuyruğunu senin kuyruğuna sıkıca bağlarım ardından sen de çekersin.” demiş.
Aslan bu öneriyi kabul etmiş. Tilki, atı aslanın kuyruğuna iyice bağlamış. Sonra da atın kulağına fısıldamış;
– “Hadi dostum! Bundan sonrası senin işin.”
At ayağa kalktığı gibi fırlamış ve dörtnala koşmaya başlamış. Tabii aslını da arkasından sürükleyerek. O hızla aslanı efendisinin bahçesine kadar çekmiş. Koca aslanı getirdiğini gören sahibi yaptıklarından utanmış. Aslanı avlamış sonra da sevgili atına ölünceye kadar bakmış.
-“Benden çalışmayana ekmek yok. Başının çaresine bak. Yaşayabilirsen yaşa, seni bir şartla beslerim, bana bir aslan getir yoksa gözüme görünme.
At bu vefasızlığa çok üzülmüş. Artık Hayatını tek başına vahşi ormanda sürdürebilecek kadar genç de değilmiş. Bu nedenle ormana gitmeye, hiç olmazsa huzur içinde yaşayabileceği bir yer aramaya karar vermiş.
Ormanda bir yandan ağlayıp bir yandan da gönlüne göre biri ararken karşısına tilki çıkmış.
Tilki;
-” At dostum, niye ağlıyorsun?
At;
– “Ben ağlamayayım da kim ağlasın ah ah.” diye iç çekmiş. At olan biteni tilkiye anlatmış.
Tilki;
– “Sen bu işi bana bırak. Yapacağın tek şey şu ağacın dibine yatıp ölü numarası yapmak.”
At yere yatmış. Tilki de aslanın yanına gitmiş;
– “Sevgili kralım, kısmet ayağınıza geldi ağacın altında bir at ölmüş. kocaman da butları var. Bize bir hafta yeter. İstemez misin? diye sormuş. İstemez olur muyum demiş aslan ağzı sulanarak.
Ağacın dibinde yatan atı görünce hemen parçalamak istemiş. Ama tilki hemen engel olmuş;
– “Sevgili kralım, bunu senin mağarana götürelim yoksa biz burada yemeye kalkarsak, sırtlanlar ve diğer hayvanlar da gelir. Bize tat vermezler.” demiş.
Aslan tilkiye hak vermiş ama peki bunu nasıl götüreceğiz? Diye sormuş.
Tilki;
– “Atın kuyruğunu senin kuyruğuna sıkıca bağlarım ardından sen de çekersin.” demiş.
Aslan bu öneriyi kabul etmiş. Tilki, atı aslanın kuyruğuna iyice bağlamış. Sonra da atın kulağına fısıldamış;
– “Hadi dostum! Bundan sonrası senin işin.”
At ayağa kalktığı gibi fırlamış ve dörtnala koşmaya başlamış. Tabii aslını da arkasından sürükleyerek. O hızla aslanı efendisinin bahçesine kadar çekmiş. Koca aslanı getirdiğini gören sahibi yaptıklarından utanmış. Aslanı avlamış sonra da sevgili atına ölünceye kadar bakmış.