Umut Yiğit
Forum Üyesi
Şimdiye kadar 6 filmde gözüm doldu.
1- Braveheart
İki sahnesi çok hüzünlüydü, biri William Wallace'ın karısının öldürüldüğü sahne, diğeri ise kendisinin "özgürlük" diye haykırırken işkence görerek idam edildiği sahne.
2- Yüzüklerin Efendisi: Yüzük Kardeşliği
Boromir'in öldüğü sahnedeki son sözleri, Aragorn'a bağlılığını dile getirdiği sahne ve Aragorn'un ona cevabı.
Boromir: "I would have followed you my Brother… my Captain… my King!"
Aragorn: "Be at peace, son of Gondor."
"They will look for his coming from the White Tower. But he will not return."
3- Star Wars III: Revenge of the Sith
Anakin'e Obi-Wan'ın büyük çarpışmalarından sonra "You were my brother Anakin! I loved you!" dediği kısım.
4- Yüzüklerin Efendisi: Kralın Dönüşü
Tüm umutların sona erdiği, Gondor'un düşmek üzere olduğu anda öten Rohan borusu ve ufukta gözüken Theoden ve Rohirrim. O sahneler bana her izlediğimde çok dokunur nedense.
5- Aslan Kral'da Simba'nın babasının başında ağladığı sahne. Tüm sinema salonundaki çocuklar(ben de çocuktum ) dağılmıştı resmen. Ondan sonra Pumba ve Timon'un Hakuna Matata şarkısı toparladı zaten .
6- Harry Potter: Ateş Kadehi
Nedendir bilmem ama Cedric Diggory'nin nedensizce öldürülmesi, özellikle de "fazlalığı öldür" emriyle, bir anda çok acı gelmişti. Ardından geri dönüşte Cedric'in babasının acı bir şekilde ağladığı kısımda etkisi tavan yapmıştı Cedric'in ölümünün. Kitapta daha fazla duygulanmıştım gerçi.
