İçimi Titreten Bir Sestir Her Gün.
Saat Her Çalışında Tekrar Eder:
"Ne Yaptın Tarlanı, Nerede Hasadın?
Elin Boş Mu Gireceksin Geceye?
Bir Düşünsen Yarıyı Buldu Ömrün.
Gençlik Böyledir Işte, Gelir Gider;
Ve Kırılır Sonra Kolun Kanadın;
Koşarsın Pencereden Pencereye."
Ah O Kadrini Bilmediğim Günler,
Koklamadan Attığım Gül Demeti,
Suyunu Sebil Ettiğim O Çeşme,
Eserken Yelken Açmadığım Rüzgâr
Gel Gör Ki, Sular Batıya Meyleder,
Ağaçta Bülbülün Sesi Değişti,
Gölgeler Yerleşiyor Pencereme;
Çağınız Başlıyor Ey Hâtıralar.