Yeryüzünün ilk sapık insanları Sedomlular
Hz.Lut, İbrahim peygamberin kardeşinin oğluydu. Babil'den hicret ederlerken Hz.İbrahim Şam tarafına hicret etti, Hz.Lut da Sedum kavmine hicret etti. Sedum Halkı yeryüzünün en ahlaksız kavmiydi. Herkesle dalga geçer. Yoldan geçen erkeklere tacizde bulunurlardı. Onlara taş atar çok kötü davranırdı. Bu ahlaksız kavme Hz.Lut peygamber olarak gönderildi. Onlara doğru yolu çağırıyor, ileri gitmemeleri için uyarıyordu. Bu insanlar ahlaksızlıktan nefret esinler diye onlara şöyle dedi: "Ey kavmim! Sizler daha önce hiçbir milletin yapmadığı çok kötü bir sapıklığı işliyorsunuz. Bu günahı utanmadan gözler önünde nasıl yaptığınıza şaşıyorum. Ne kadar haddi aştığınızın farkında değil misiniz? Bir an önce bu çirkin işlerden uzaklaşın. Yoksa başınıza büyük bir bela gelmesinden korkuyorum." Fakat Sedumlular onu dinlememekte ısrarlıydı. Her gün bu konuşmadan sıkılmışlardı. Bir çare düşündüler. Ve sonunda buldular: "Lut'u ve ona inananları buradan sürgün edelim. Madem ahlakımızı beğenmiyorlar. O zaman gitsinler." Bu uyarıyı Hz.Lut'a yaptılar. Ancak Hz.Lut onlara: "Hayır, ben sizden korkmuyorum. Beni yolumdan asla döndüremezsiniz." dedi ve ellerini açarak Allah'a şöyle dua etti: "Ya Rab! Beni ve bana bağlanan müminleri bu insanlardan kurtar. Onları yok eyle. Bizlere de yardım eyle." diyordu. Hiçbir peygamber bu kadar kızıp kavmine beddua etmemiştir.
Lut Peygamberin Misafirleri: Azap Melekleri
Cenab-ı Hak Lut Peygamberin duasını kabul etti. Sedum kavminin cezalandırılması için 3 melek vazifelendirdi. Onları yakışıklı bir delikanlı suretiyle Hz.Lut'a gönderdi. Bu melekler önce Hz.İbrahim'e uğradılar. Ona İshak adında bir oğlu olacağını müjdelediler. Azap melekleri Sedum şehrine bir öğle vakti geldiler. Hz.Lut'a doğru yaklaştılar. Hz.Lut onları görünce: "Siz benim tanımadığım kimselersiniz. Niye buraya geldiniz? diye sordu. Onlar da kendisine misafir kalmak istediklerini söylediler. Misafirlerinin 3 tane yakışıklı bir genç olduğunu gören Lut, ister istemez endişelenmişti. Hz.Lıut kavmi bundan habersizdi. Hz.Lut'un hanımı bu durumu kavme haber verdi. Hz.Lut'un hanımı Vahide Hz.Nuh'un hanımı Vaile'ye çok benziyordu. Her ikisi de Allah'ın elçileri olma şerefine ermişti. Ama ne yazık ki ikisi de bu şerefi tepmişlerdi. Vahide'nin bu haberi tüm kavme yayılmıştı. Ondan bu misafirleri kendilerine göstermesini istediler. Hz.Lut kavminin bu teklifi karşısında büyük bir sıkıntıya düştü. "Bunlar benim misafirlerim. Beni misafirlerimin yanında küçük düşürmeyin. Onlara yapılacak kötülük bana yapılmış sayılır.Allah'tan korkun sapık emellerinizden vazgeçin" Hz.Lut kavmi: "Biz seni bizim işimize karışmanı yasaklamadık mı? Sen istediğin kadar güzel ahlaklı ol bizim yaptıklarımızı yapma. Sen bizim gibi davranma bize de karışma. Bizim günahımız bize aittir. Sana ne oluyor?" Hz. Lut Sedum'lu değildi. Bu kavme sonradan gelmişti. Bu nedenle kimse ona arka çıkmıyordu. İnananları vardı ama onlar da güçsüz kimselerdi. Hz.Lut'a melekler şöyle dedi: "Ey Lut! Biz şüphesiz senin Rabbinin elçileriyiz. Korkma onlara büyük bir ceza vereceğiz." dediler. Melekler Hz.Lut'a yapması gerekeni haber verdiler. "Ey Lut! Sen ve inananların bu şehirden çıkın. Arkalarına bile bakmasınlar. Siz rahat olun." dedi. Sabaha doğru azap gelecek ve bu kavmi yok edecektir. Cebrail Lut Peygamberden dört şey istiyordu. Birincisi geceleyin yola çıkmasıydı. Çünkü şehirden halkın haberi olmadan çıkmaları gerekiyordu. İkinci Hz.Lut'un müminlerin ardından gitmesini. Üçüncüsü kimsenin geri dönüp bakmamasını. İçlerinde malları, akrabaları bulunuyordu. Geri bakarlarsa onlara acıyabilirlerdi. Dördüncüsü de Allah'ın emrettiği yoldan yürüyerek ceza bölgesinden çıkmalarıydı. Hz.Lut bu emri alır almaz Sedom'dan ayrıldı. Sabahleyin Hz.Lut'a azap gelmişti. Gökten taşlar yağıyordu. Öylesine yağıyordu ki yağmurlar gibi birbiri arkasına yağıyordu. Bu esnada şöyle bir ses işitildi: "Siz Lut'un haber verdiği azabı yalanlıyordunuz.Alın size azap" Böylelikle bu kötü kavim artık yoktu. Hz.Lut ve ona tabi olanlar buradan ayrılmışlardı. Gittikleri yer halkı temizdi.
Hz.Lut, İbrahim peygamberin kardeşinin oğluydu. Babil'den hicret ederlerken Hz.İbrahim Şam tarafına hicret etti, Hz.Lut da Sedum kavmine hicret etti. Sedum Halkı yeryüzünün en ahlaksız kavmiydi. Herkesle dalga geçer. Yoldan geçen erkeklere tacizde bulunurlardı. Onlara taş atar çok kötü davranırdı. Bu ahlaksız kavme Hz.Lut peygamber olarak gönderildi. Onlara doğru yolu çağırıyor, ileri gitmemeleri için uyarıyordu. Bu insanlar ahlaksızlıktan nefret esinler diye onlara şöyle dedi: "Ey kavmim! Sizler daha önce hiçbir milletin yapmadığı çok kötü bir sapıklığı işliyorsunuz. Bu günahı utanmadan gözler önünde nasıl yaptığınıza şaşıyorum. Ne kadar haddi aştığınızın farkında değil misiniz? Bir an önce bu çirkin işlerden uzaklaşın. Yoksa başınıza büyük bir bela gelmesinden korkuyorum." Fakat Sedumlular onu dinlememekte ısrarlıydı. Her gün bu konuşmadan sıkılmışlardı. Bir çare düşündüler. Ve sonunda buldular: "Lut'u ve ona inananları buradan sürgün edelim. Madem ahlakımızı beğenmiyorlar. O zaman gitsinler." Bu uyarıyı Hz.Lut'a yaptılar. Ancak Hz.Lut onlara: "Hayır, ben sizden korkmuyorum. Beni yolumdan asla döndüremezsiniz." dedi ve ellerini açarak Allah'a şöyle dua etti: "Ya Rab! Beni ve bana bağlanan müminleri bu insanlardan kurtar. Onları yok eyle. Bizlere de yardım eyle." diyordu. Hiçbir peygamber bu kadar kızıp kavmine beddua etmemiştir.
Lut Peygamberin Misafirleri: Azap Melekleri
Cenab-ı Hak Lut Peygamberin duasını kabul etti. Sedum kavminin cezalandırılması için 3 melek vazifelendirdi. Onları yakışıklı bir delikanlı suretiyle Hz.Lut'a gönderdi. Bu melekler önce Hz.İbrahim'e uğradılar. Ona İshak adında bir oğlu olacağını müjdelediler. Azap melekleri Sedum şehrine bir öğle vakti geldiler. Hz.Lut'a doğru yaklaştılar. Hz.Lut onları görünce: "Siz benim tanımadığım kimselersiniz. Niye buraya geldiniz? diye sordu. Onlar da kendisine misafir kalmak istediklerini söylediler. Misafirlerinin 3 tane yakışıklı bir genç olduğunu gören Lut, ister istemez endişelenmişti. Hz.Lıut kavmi bundan habersizdi. Hz.Lut'un hanımı bu durumu kavme haber verdi. Hz.Lut'un hanımı Vahide Hz.Nuh'un hanımı Vaile'ye çok benziyordu. Her ikisi de Allah'ın elçileri olma şerefine ermişti. Ama ne yazık ki ikisi de bu şerefi tepmişlerdi. Vahide'nin bu haberi tüm kavme yayılmıştı. Ondan bu misafirleri kendilerine göstermesini istediler. Hz.Lut kavminin bu teklifi karşısında büyük bir sıkıntıya düştü. "Bunlar benim misafirlerim. Beni misafirlerimin yanında küçük düşürmeyin. Onlara yapılacak kötülük bana yapılmış sayılır.Allah'tan korkun sapık emellerinizden vazgeçin" Hz.Lut kavmi: "Biz seni bizim işimize karışmanı yasaklamadık mı? Sen istediğin kadar güzel ahlaklı ol bizim yaptıklarımızı yapma. Sen bizim gibi davranma bize de karışma. Bizim günahımız bize aittir. Sana ne oluyor?" Hz. Lut Sedum'lu değildi. Bu kavme sonradan gelmişti. Bu nedenle kimse ona arka çıkmıyordu. İnananları vardı ama onlar da güçsüz kimselerdi. Hz.Lut'a melekler şöyle dedi: "Ey Lut! Biz şüphesiz senin Rabbinin elçileriyiz. Korkma onlara büyük bir ceza vereceğiz." dediler. Melekler Hz.Lut'a yapması gerekeni haber verdiler. "Ey Lut! Sen ve inananların bu şehirden çıkın. Arkalarına bile bakmasınlar. Siz rahat olun." dedi. Sabaha doğru azap gelecek ve bu kavmi yok edecektir. Cebrail Lut Peygamberden dört şey istiyordu. Birincisi geceleyin yola çıkmasıydı. Çünkü şehirden halkın haberi olmadan çıkmaları gerekiyordu. İkinci Hz.Lut'un müminlerin ardından gitmesini. Üçüncüsü kimsenin geri dönüp bakmamasını. İçlerinde malları, akrabaları bulunuyordu. Geri bakarlarsa onlara acıyabilirlerdi. Dördüncüsü de Allah'ın emrettiği yoldan yürüyerek ceza bölgesinden çıkmalarıydı. Hz.Lut bu emri alır almaz Sedom'dan ayrıldı. Sabahleyin Hz.Lut'a azap gelmişti. Gökten taşlar yağıyordu. Öylesine yağıyordu ki yağmurlar gibi birbiri arkasına yağıyordu. Bu esnada şöyle bir ses işitildi: "Siz Lut'un haber verdiği azabı yalanlıyordunuz.Alın size azap" Böylelikle bu kötü kavim artık yoktu. Hz.Lut ve ona tabi olanlar buradan ayrılmışlardı. Gittikleri yer halkı temizdi.
